Arbeidsongeschikt zijn is niet normaal
Dank u wel voor de felicitaties! En voor uw stem natuurlijk! We hebben erg veel zin om weer te gaan regeren. Graag leggen wij u voor hoe wij ons beleid de komende regeringsperiode gaan voortzetten. Wij van de VVD hebben zo onze ideeën over hoe we onze samenleving kunnen verbeteren. Onze eerste prioriteit is het aanpakken van de groep rotte appels die de hele BV Nederland belemmeren in winst maken. Ze kosten niet alleen geld, maar het ontbreekt ze ook nog eens volledig aan mentaliteit. We noemen ze bij voorkeur uitkeringstrekkers, handophouders, bankhangers of steuntrekkers.
Nee, nee, we hebben het niet over de familie Oranje-Nassau. Gebruik maken van gemeenschapsgeld als je zelf teveel geld hebt is chic en normaal. Daarom is subsidie voor miljoenenbedrijven ook prima. Steun trekken in de vorm van kinderbijslag, ondernemerskorting of hypotheekrente aftrek als je prima kunt rondkomen is ook vrij normaal. Waar wij van de VVD pas echt een ontzettende pesthekel aan hebben zijn mensen zonder geld die gemeenschapsgeld gebruiken en het nodig hebben. Dat vinden wij van de VVD echt niet normaal.
Graag maken we dat uitschot een stuk normaler. Daar hebben we een beleid voor. We laten al die uitkeringstrekkers werken, want werken is normaal. We zijn heel optimistisch, maar realiseren ook dat mensen soms een extra arbeidsprikkel nodig hebben. Daarom pakken we preventief al hun geld af. Dat stimuleert de motivatie om te gaan werken. Nog beter is het om mensen helemaal geen keus te laten. Daarom moeten mensen die bijstand willen verplicht een tegenprestatie leveren. Speciaal voor dat doel zijn we bezig met het bouwen van een aantal werkkampen. We wachten alleen nog op de levering van het prikkeldraad. Met de kampen creëren we duizenden banen.
Iedereen kan normaal worden. Als je maar wilt. Dat geldt ook voor de zeurpieten die beweren dat ze niet kunnen werken, kankerpatiënten, gehandicapten en ander werkschuw tuig. Wij hebben vastgesteld dat ze beschikken over arbeidsvermogen en prima kunnen participeren. Ze kunnen tenslotte altijd nog dienen als voetenbankje voor de mensen die wel normaal zijn. Laat al dat ongemotiveerde tuig normaal doen of pleur anders maar op. Dus kom met je luie reet van die bank of beter gezegd uit die rolstoel, want arbeid maakt vrij.