Patriottisme

Astrid den Exter 6 feb 2017

Hoe ver vaderlandsliefde,patriottisme, probleemloos kan samengaan? Respect voor elkaar en voor andere landen is een voorwaarde om probleemloos samen te leven. Het lijkt mij wat lastig om in de huidige samenleving waar polarisatie toeneemt, van respect te spreken. Activisme dreigt geen gevaar voor de samenleving. Extremisme daarentegen wel. Extremen nemen in de huidige samenleving toe. Uit recente publicatie lees ik dat het dreigingsgevaar in Nederland op een schaal van vier van vijf blijft en dat is (te)hoog. Het gevoel dat je bij een bepaalde natie of volksstam hoort, is volgens mij een gezonde nationalisme. Belangrijk te weten is dat hiermee het soort nationalisme juist een soort cohesie bevordert, ingroup, en niet het uitstoten van bepaalde groeperingen,outgroup. Eerst ga ik het begrip ‘natie’ verder toelichten omdat ik zeker wil zijn dat natie staat voor een open samenleving. Ik laat mij informeren dat een natie gezien kan worden als een ingebeelde politieke gemeenschap waarvan leden elkaar niet persoonlijk kennen, maar onderling wel een binding voelen en zich als een deel van die groep beschouwen. Toch vind ik het woord natie erg onprettig. Waarschijnlijk komt dat omdat het nationalisme oorlog en militarisme bij mij oproept. Gelukkig constateer ik, leven wij in een open samenleving waar wetten, gewoontes en instituties openstaan voor correctie. Dit in tegenstelling van een gesloten samenleving. Met de verkiezingen de volgende maand in zicht, neemt de polarisatie of extremen weer toe. Politieke ideeën worden versterkt. Waar ligt de grens tussen natie en extremen? Nu is Nederland gelukkig een gematigd natie en behoef ik mij geen zorgen te maken. Hoewel ik mij nog steeds niet kan bevrijden van de negatieve gevoelens die het woord ”nationalisme” bij mij oproept. Komt dat door de vele nieuwe politieke partijen waarvan niet alle ideeën bekend, of nog te onduidelijk is. Of is het meer de angst die mij het gevoel geeft, dat wij straks geen open samenleving (meer) zijn. Ondanks dat ik mij nu afvraag of het wel nut heeft om te stemmen, blijf ik mij toch maar vasthouden aan het gewone politieke principe dat uitgaat dat politieke en nationale territoriale eenheden zonder gevaar samen kunnen gaan. Ik hou mij daarmee vast aan patriottisme in de normale, niet-extremistische vorm, met respect voor andere landen die probleemloos kunnen samengaan.