Post ophalen

Wendy van Groeninge 18 jan 2017

Mijn goede voornemen voor 2017: positief zijn over het leven. Ja, de struggle van het dagelijks leven heeft nut, heb ik besloten.

Vol goede moed ga ik in januari weer aan het werk. Enkele dagen per week haal ik de post op bij een winkel in een winkelcentrum. Aangezien ik niet zo’n ochtendmens ben is dit altijd pas rond 09.00 uur. Het tijdstip waarop moeders, gepensioneerden en bejaarden hun boodschappen doen lijkt het. Ik vraag me altijd af waarom dat zo vroeg moet, blijf toch lekker liggen in je bed of treuzel nog heerlijk in je ochtendjas thuis als je niet persé de deur uit moet, je hebt nog de hele dag de tijd! Maar goed, dat is mijn mening. Soms ben ik dan wel eens jaloers, vooral als er groepjes vrouwen of bejaarden hun week of dag met elkaar staan te bespreken. Koffietijd tijdens het boodschappen doen! Tijdens de eerste keer weer post ophalen staat er zo’n trio van, naar ik aanneem, gepensioneerde mannen. Het gesprek gaat over griep- en verkoudheidsklachten. Ok, kan gebeuren, heel Nederland is ziek. De tweede keer post ophalen een duo van bejaarde vrouwen waarbij het gesprek gaat over de gedwongen opname in een verzorgingstehuis van 1 van de echtgenoten. Week 2. Post ophalen. Gelukkig geen bejaarde te zien, want ik heb geen zin om flarden van gesprekken over ziekte en verzorgingstehuis ellende op te vangen. Ik snap dat het allemaal heel erg is, maar het helpt niet bij mijn goede voornemen om positief te zijn. Gelukkig, een groepje vrouwen. Lekker hoor, tijd om hier te staan kletsen, denk ik nog. Maar het gesprek gaat over het zware leven als huismoeder en dat een beetje tijd voor jezelf toch echt wel fijn zou zijn. Ze zien er allebei ook uit alsof een jaartje vakantie hun goed zou doen. In de winkel waar ik de post ophaal moet ik een scheldende moeder ontwijken die zich zichtbaar moet inhouden om niet met boeken naar haar kind te gooien. Of sowieso naar iedereen die naar haar kijkt. Later in de week besluit ik om de post niet te gaan ophalen. Week 3. Een zeurende man thuis over de kou. Zeurende buren over het schoonkrabben van de auto. Een zeurende collega over lichamelijk klachten. En dan heb ik voor deze week nog niet eens de post opgehaald.

Wat was mijn andere goede voornemen ook al weer, want deze gaat het niet redden.