In een lastig parket door een geweigerd pakket

Na diverse uithoeken van Amsterdam te hebben leren, heb ik ook de nodige buurtbewoners en buren ontmoet. Ik heb vele bijzondere ervaringen opgedaan. Zo was ik de nieuwe bewoner van een huis van een ‘thuiswerkster’, die haar adreswijziging niet meteen naar al haar clientele had doorgestuurd, waardoor ik de eerste drie maanden s nachts nogal vreemde verzoeken aan de deur kreeg en deze al slaapdronken in een Snoopy T-shirt moest afwijzen. Het t-shirt deed de meeste opgewonden aanbellers al redelijk snel afkoelen overigens.
Ook ben ik even bewoner geweest van een snoezig herenhuisje. Hier heb ik eens een hele actieve afterparty in mijn portiek moeten afbreken, daar het hoofd van een van de twee partypeeps de deurbel vrij irritant vaak inkopte. Interessante buurten met zo hun eigen problemen.
Tegenwoordig woon ik best prima. Hooguit een keer een inval van een SWAT team achter mij gehad, een liquidatie van een hele SUV crew twee straten verder en heeft mijn jonge dochter een neergeschoten crimineel de kade op zien klauteren. Tsja. Amsterdam West he? Maar het contact met de buren gaat vrij goed. Althans, dat dacht ik.
Mijn buurman hield mij afgelopen week aan. Hij wilde praten over de ‘destructieve’ ontwikkelingen in de buurt. Ik dacht aan criminaliteit, aan echte verloedering, maar nee. Mijn buurman voelt zich een POSTNL-pakketten depot. Hij vangt aardig wat pakketten op. Volgens mij is het vrij simpel op te lossen met het woord NEE, maar ook ik heb het nog weinig mijn mond uitgekregen. Met een ruggengraat van een ui kan je weinig weerstand bieden aan de aardige jongen van de pakkettenbezorgservice. Dus inderdaad, zo nu en dan heb ik een pakket aangenomen voor een buurman of vrouw. Soms staat mijn gang vol met pakketten, komen sommige buren de pakketten nooit ophalen of krijg je woedende intercom dialogen, omdat de buren er van overtuigd waren dat het pakket WEL bij jou bezorgd was en jij echt van niets weet. Om mijn directe buurman als goede buur te behouden na alle ervaringen eerder, hebben mijn buurman en ik een pact gesloten. Alleen voor elkaar nemen wij pakketten aan.
Gisteren werd er aangebeld. Flashbacks van de Snoopy Shirt momenten deed mij resoluut het aangeboden pakket en de pakkettenbezorger afwijzen. En toen deze ochtend, een pittig briefje in mijn brievenbus. ‘Kent u de uitdrukking over een goede buur? Zo gaat de buurt wel heel snel achteruit als het ieder voor zich gaat worden’. Pfff.. Gelukkig heb ik nog wat vrienden heel ver wonen?