Back to Earth

Dianne de Gruyter 2 jan 2017

Van vuurwerk word ik nog steeds best wel quasinonchalant enthousiast en dus heb ik van de vuurpijlen die ik zo’n twee dagen geleden de hemel inschoot weer genoten. Maar het kleurrijke geweld dat afgelopen oudejaarsavond in de hemel tekeer ging, heeft me de dagen erna ook klein, zelfs een beetje stil gemaakt. terwijl ik mijn pijl nakeek besefte ik ineens hoe klein we eigenlijk zijn. Ik besefte hoe onvoorstelbaar groot (misschien wel oneindig) de plek is waarin onze aarde rond cirkelt. En ik besefte hoe buitengewoon grof het eigenlijk is dat we er hier met z’n allen een puinzooi van maken. Wie denken we nou eigenlijk wel niet dat we zijn? Levende wezens die het voor elkaar krijgen om op een daadwerkelijk minuscuul oppervlak, ellende van grote omvang te produceren. Maar echt. Neem nou die aanslag (alweer) in Turkije. 39 doden. Het jaar was nog niet eens één uur oud?! Wat is dit hier toch? Aanslag hier, oorlog daar. Zaadjes ‘Discriminatie’ zaaien, polarisatie upcoming. En als kers op de taart moedernatuur met de grond gelijk maken. Er is veel gebeurd en er is nog meer aan de hand. Maar goed dat Meneer en Mevrouw Alien alleen maar een mooie blauwe met groene bal zien. Zo lijken we tenminste nog tastbaar. Overigens geloof ik goed dat we niet de enige kunnen zijn in het universum. Maar ik hoop wel dat we de enigen zijn die zich af toe zo idioot kunnen gedragen. Ik hoop dat Meneer en Mevrouw Alien wat simpeler in elkaar zitten. Daar zouden we dan af en toe jaloers op kunnen zijn, denk ik.

Stop. Ik zeg tegen mezelf dat het wel een wat zweverige, al dan niet zware gedachte is om zo met het nieuwe jaar te beginnen. En ik zeg ook tegen mezelf dat wij mensen ook tot mooie dingen in staat zijn. Dat is ook echt wel zo. Ach ja, het is nu eenmaal een gewoonte om rond de jaarwisseling terug- en vooruit te blikken. Dat helpt ook mij om aan het komende jaar een andere, als het even kan, betere invulling te geven. Dus ik zal maar zeggen dat deze gedachten onder de categorie ‘goede voornemens’ vallen. Voor nu wens ik mijn mede-aardbewoner uit de grond van mijn hart de beste wensen. Want hoe klein we ook zijn, onze wensen zijn groots. Genoeg gezweefd, nu back to Earth.