Verbeter #treinleven, maar begin bij jezelf

Daphne Slicher 1 dec 2016

Sinds een maand of veertien werk ik als conducteur. Vanaf dag één val ik van de ene verbazing in de andere. Sociaal psychologen zouden hun hart kunnen ophalen. De mens, zeker als onderdeel van een groep, is een apart wezen.
De allereerste dag dat ik als leerling conducteur een trein uitstapte was ik getuige van het opmerkelijke feit dat reizigers allemaal bij dezelfde deur naar binnen willen. Ik keek dus langs een 250 meter lange trein, waar helemaal aan het eind een dikke bult mensen zich door 1 van de 10 deuren naar binnen probeerde te proppen. Het gevolg, vertraging en dat ene deel van de trein is overvol.
Nou denken jullie misschien dat deze situatie op zichzelf staat, maar nee! Het gebeurt praktisch bij iedere stop van iedere trein weer.
Waarom? Ik kan twee redenen bedenken. Ten eerste, de mensen zijn bang dat het lopen naar een volgende deur langer duurt dan in de bult blijven en dat ze daardoor de trein missen. Ten tweede denk ik dat mensen niet willen lopen. De meeste mensen weten namelijk waar ze in de trein moeten zitten (lees: staan) om naast de trap op het perron uit te komen. Ze lijken dus, geheel vrijwillig, de drukte te verkiezen boven een stukje lopen. Vreemd!
Het wordt nog vreemder als je bedenkt dat er geen week voorbij gaat zonder dat er op de voorpagina van ons aller Metro een kop prijkt over hoe zat de reiziger de overvolle treinen is.
Is het iets menselijk? Vergelijk het met altijd zo dicht mogelijk bij de ingang ergens van willen parkeren. Dat doe ik ook, het is voor mij zelfs een sport. Maar en nou komt het. Als het niet lukt, klaag ik niet dat de vreselijk dure parkeerplaatsen te vol zijn.
Natuurlijk zijn er dagelijks treinen echt heel vol. In de spits. Dat zijn er echter niet meer dan twee per traject, per spitsmoment. Alle treinen één later of vroeger dan deze, zijn altijd aan één zijde zo goed als leeg.
Dus aan alle 1,2 miljoen mensen die iedere dag met de trein reizen (en de Metro lezen), treinen van vier hoog met een lift kunnen er niet komen, dus doe jezelf en anderen een plezier, stap bij een andere deur in dan de rest en loop een stukje voor een zitplaats of naar de trap op het perron. Verbeter #treinleven, maar begin bij jezelf!