Sinterklaas vieren met autisme
Zodra de eerste sinterklaasbeelden op televisie verschijnen neemt de spanning toe.
Voor kinderen met autisme is het feest absoluut een bron van hoge pieken en diepe dalen, want als er iemand niet duidelijk en voorspelbaar is, dan is dat de Sint.
De vragen vliegen je als begeleider om de oren;
“Wanneer komt de sint?”
“Heeft hij een cadeau voor mij?”
“En als hij een cadeau heeft, wat is dat dan precies?”
“Komt Sint ook langs op de boerderij?”
“Zo ja, wanneer? en hoe laat precies?”
Het leukste aan Sinterklaas vinden wij juist die spanning en onzekerheid.
Maar voor iemand met autisme is dit feest verre van ideaal.
Om de spanning zo goed als weg te nemen bereiden wij de jongeren zo goed mogelijk voor.
Wij wachten niet tot het 5 december is, nee, wij vieren Sinterklaas meteen de eerste dinsdag na zijn aankomst.
Iedereen weet van te voren wat hij krijgt, hoe laat de sint komt en hoe laat hij weer weggaat.
Op die manier is alles duidelijk en is de spanning nog enigszins hanteerbaar.
Omdat dit bij ons zo goed werkt adviseren wij ouders, indien zij thuis ook sinterklaas vieren, het zelfde te doen.
De moeder van Noa had hier wel oren naar. Ze had een mooie zelfgemaakte afstreepkalender met pictogrammen gemaakt waarop Noa precies kon zien wanneer hij thuis Sinterklaas zou vieren, hoe laat hij opgehaald zou worden en wat hij van de Sint zou krijgen.
Moeder overhandigde de kalender en zei er bij dat ze zin had om pakjesmiddag te vieren.
Noa bekeek de kalender, maar in plaats van ontspanning gaf het hem spaning. Uit Noa zijn mond kwamen hoge tonen, zijn lichaam begon te wiegen en zijn handen fladderden.
Wat was er toch aan de hand?
Op papier stond alles netjes beschreven, duidelijker dan dit kon het niet worden.
Gelukkig kon Noa op zijn manier aangeven wat er aan de hand was “pakjesavond, pakjesavond” zei hij een aantal keer.
Ow wat dom, Sinterklaas viert natuurlijk geen pakjesmiddag maar pakjes avond.
“Zullen we dan pakjesavond vieren op maandag middag?”
Met een klein knikje stemde hij in, daarna keek hij naar de kalender met een tevreden glimlach.
Gelukkig alles was nu weer even normaal, op naar de kerstdagen.