Wonderwoman

Jacqueline Oerlemans 21 nov 2016

Ik ren, ik duik, ik spring en schiet te hulp als je wil,
ik kom meteen in actie, al bij de geringste gil.
Ik spreid mijn vleugels en doe veel in weinig tijd.
Het geeft een kick als ik alles weer aan elkaar heb gebreid.
De complimentjes en bedankjes doen me goed,
Dat is waarom je als wonderwoman zoiets doet.

Ik ren, ik duik, ik spring en schiet te hulp als je wil,
Ik kom nog steeds meteen in actie, al bij de geringste gil.
Ik spreid mijn vleugels en doe veel in weinig tijd.
Het geeft een kick als ik alles weer aan elkaar heb gebreid.
Er komen scheurtjes in mijn vleugels maar ik merk het niet.
Ik ga lekker door, niemand die het ziet.

Ik ren, ik duik, ik spring en schiet te hulp als je wil,
Ik kom nog steeds meteen in actie, al bij de geringste gil.
Ik spreid mijn vleugels en doe veel in weinig tijd.
Maar geeft het nog steeds die kick als ik alles weer aan elkaar heb gebreid?
De scheurtjes in mijn vleugel worden groter, ik krijg last.
Toch ga ik lekker door, omdat pijn niet bij een wonderwoman past.

Ik loop, ik duikel, ik hinkel en schiet te hulp als je wil,
Ik kom nog steeds meteen in actie, al bij de geringste gil.
Ik spreid mijn vleugels maar merk tot mijn spijt,
Alles kost meer moeite en drie keer zoveel tijd.
Vliegen lukt niet meer, ik voel me nu redelijk tot last.
Maar ik moet toch door, omdat vermoeidheid niet bij een wonderwoman past.

Ik lig…. ik blijf liggen en staar in de ruimte voor me uit,
Ik ben moe en kijk verdrietig naar de spelende kinderen door mijn ruit.
Mijn gloriedagen als wonderwoman zijn voorbij.
Maar wat is er dan wel weggelegd voor mij?
Ik word onzeker en bang maar weet dat ik niets heb te verliezen.
Het wordt daarom tijd om eens voor mezelf te kiezen!

Ik denk, ik zoek en vraag hulp waar dat nodig is,
En besef… daarmee is eigenlijk niks mis.
Mijn laatste energie besteed ik aan re-integreren,
En langzaam begin ik me weer voor leuke dingen te interesseren.
Ik zwaai naar wonderwoman en bedank voor wat ze heeft gegeven.
Vanaf nu ga ik anders door het leven.

Ik loop, ik kijk, ik voel en schiet te hulp als ik kan,
Ik kom in actie als mijn lijf dat wil en geniet er dan ook van.
Ik voel een rust over me heen en ben ook weer blij.
Ik ben er namelijk achter, wat is weggelegd voor mij.
Ik voel alle emoties zoals liefde, boosheid, geluk en ook pijn.
Ik ben namelijk mens en vind het ontzettend fijn!