Wat als ik iets mis?
Vanochtend nam ik een douche en wilde mijn rug wassen. Heel problematisch kreeg ik kramp in een spier toen ik mijn rug wilde doen. Toen besefte ik wat ik miste. Een vrouw om mijn rug te wassen of om mijn rug te krabben. In mijn jeugd vond ik dat fijn. Of als er een grassprietje over mijn arm ging en het kriebelde. Soms kwam je er dan achter dat het een mier of een vlieg was. Nu zouden we zoiets smerig vinden. Ik vond het kriebelig lekker. Soms denk je dat iets een grasspriet is, maar als je er dan achter komt dat het een vlieg of een mier is dan is het niet meer kriebelig lekker.
Mooi hè, ergens in geloven? Maar wacht, we doen het één keer over in slow-motion. We denken dat het een heerlijk fijn aangenaam zacht grassprietje is, die lekker meedeint met een heerlijk warm zomerbriesje zo op jouw arm, tussen jouw haartjes en het kriebelt. Heel fijn. Je vertelt het niemand, want het is een stiekeme geneugte. Maar dan kijk je naar jouw arm en ziet dat het een klein onschuldig vies minuscuul beestje is. En je beseft dat beestjes niet op je arm thuis horen, dus wat doe je:
A) Je slaat het dood, want jij bent stoer
B) Je laat het doorgaan kriebelen, want het voelt lekker
C) Je schrikt, gilt en loopt tegen een muur op
Weet jij dat er meer levensvormen onder jouw huid zitten dan dat er mensen leven op deze planeet? Over de hele wereld gezien hebben gevaarlijke muggen meer mensen gedood dan alle burgeroorlogen bij elkaar. Wist je dat de aansteker al werd uitgevonden voor de lucifers? Een tedere liefhebbende zoen verbrandt 26 calorieën in een één minuut, maar een terrorist kan in 10 seconde zoveel kilo mens uit het leven wegnemen. De aarde is een rare planeet. En altijd zal er wel een beestje zijn dat je irriteert in dit leven. Dan sla je vanuit je onderbewustzijn op jouw arm. En dan blijkt het om een lieve onschuldige grasspriet te gaan. Het is net wat je gelooft. En heb je iets gedood wat er niet was, maar puur omdat jij het geloofde. Soms vermoord je de verkeerde onschuld, terwijl het begon met een kriebelig gevoel. Zo ontstaat dierenleed, terrorisme en vandalisme. Juist, vanuit uw eigen onwetendheid, terwijl we zo’n fijn en fantastisch gevoel zouden kunnen hebben. Mag ik even nadenken over mijn donorcodicil? Alleen mijn hart voor een hart.
I’ll scratch your back if you scratch mine.