De ‘Canal Bike’

[email protected] 9 mei 2016

De ‘CANAL BIKE’ op 5 mei
Zonet op een canal bike gestapt op de Keizersgracht aan de Leidse straat in hartje Amsterdam. Het is flink trappen geblazen op die canal bike. Mijn man en ik ontdekken bij de eerste boogbrug dat onze canal bike zeer vertraagd reageert op zowel links als rechtsaf sturen met het roer. Het ding werkt gewoon weg voor geen meter (nr. 889). Teruggaan en een andere canal bike vragen? Dat zagen de kinderen niet zitten. Maar het is gelukkig heel rustig op de gracht en af en toe achteruit varen of een rondje draaien moet ook kunnen toch? We genieten volop. De schitterende grachtenpanden met soms een bevrijdingsvlag die sierlijk wappert in de wind. De zon schijnt en het is echt warm. Het is zeker wel 20 graden. Ook onze kinderen genieten volop en hun waterfiets doet het gelukkig beter. En ze maken geen ruzie! Amsterdam heeft trouwens 165 grachten (dat is evenveel als in Venetië).
Op de Prinsengracht is het plots een stuk drukker en hebben we al een aantal bijna botsingen gehad. Dan komt er bij een boogbrug een cruise recht op ons af. Het roer werkt nu echt helemaal niet meer: “Edwin zie jij die cruise ook recht op ons af komen? Hij vaart behoorlijk hard, wat doen we?” “Blijven lachen Jacq en rustig blijven, meer kunnen we niet doen”. De cruise vermindert intussen dan toch gelukkig wat vaart, en wij lachen overdreven vriendelijk naar de kapitein. En Edwin maakt wat wanhoopsgebaren met zijn armen. Het is komisch. Vele Chinese en Japanse toeristen gapen ons achter glas aan en maken foto’s van ons. Daar hebben wij dan weer vreselijke lol om. En zelfs de kapitein lacht naar ons (met kiespijn) waarop Edwin tegen hem roept: “Volgende keer doen we beter ons best”.
Zonder schade en ongelukken komen we weer allemaal op de Keizersgracht aan en drinken daarna wat op een leuk terras en gaan terug naar ons hotel Titus. Intussen ook al wat bekende Nederlanders gespot: Freek de Jonge (waar onze kids nog nooit van hebben gehoord) en Dirk Zelenberg (die kennen ze dan weer wel). We lopen ’s avonds ook nog even in de foyer van het American hotel. Schitterend gewoon. Onze zoon van 13 kijkt naar buiten en ziet de spiegeling van het water (de gracht). Hij zegt tegen zijn zusje: “Goh wat vet, dit hotel heeft echt een groot buiten zwembad”.
Jacqueline Dekker – de Vreese