Een berg vooroordelen

Ik zie hem nog zo zitten met z’n glaasje wijn onder de Franse sterrenhemel. Als de eerste klanken van ‘Buenas Noches Mi Amor’ begonnen werd ik gek. Ik kon het niet meer horen. Ik dacht gelijk aan arrogantie en hoogmoed. Hij wist uiteraard ook te vertellen dat alle echtgenoten van Dalida zelfmoord hebben gepleegd. Ook hoe en waarom tot in de details.

Mart is een icoon in de wereld van journalistiek. Dat vindt hij zelf ook. Vele bekenden heeft hij geïnterviewd en naar de mond gepraat. Lance wond hem om zijn vingers. Vele boeken kwamen uit de pen van Mart. De arrogantie hing om hem heen als een zwerm bijen. De uitspraak ‘mag ik dat zeggen, ja dat mag ik zeggen’ werd zijn Waterloo. Zelf heb ik geschakeld naar de Belg als Mart commentaar gaf bij een van de prachtige wielerklassiekers. Elke uitspraak van Mart kwam op een weegschaal en die sloeg altijd negatief uit.

Een eerlijke kans heeft Mart bij mij niet meer gekregen. Zelfs zijn boeken over wielrennen leende ik niet uit de bibliotheek. Die gaan stiekem toch alleen maar over Mart zelf.
Ik kreeg voor mijn verjaardag een boekje. ‘For the record’ heet het en is geschreven door, jawel Mart. Mart Smeets die een aantal van zijn favoriete cd’s en muzikanten onder de loep neemt.

Zal hij aangeven dat hij Eric Clapton eigenlijk heeft ontdekt? Of dat zonder hem Bob Dylan nooit beroemd zou zijn geweest? Nooit ben ik zo bevooroordeeld aan een boek begonnen.

Ik ontdek een liefhebber die zijn weerga niet kent. Mart blijft scherp naar de VARA. Deze omroep heeft zijn muziekprogramma op Radio 2 geschrapt. Vervolgens gaat het over muziek. Pure passie spat van de bladzijden en ik heb inmiddels drie platen, die ik nog niet kende, in mijn kast staan. Bob Carpenter, Rosanne Cash en Frazey Ford. Het zei mij niets. Nu pareltjes in mijn muziekcollectie.

Ik ben blij dat ik de berg van vooroordelen heb beklommen en aan de afdaling kon beginnen. De Mont Mart zullen we maar zeggen. Voortaan mag Mart arrogant zijn en Matthijs corrigeren als hij in ‘DWDD’ opdraaft. Alles wetend praten over basketbal, schaatsen en wielrennen. Niemand uit laten praten en anderen corrigeren. Nu ik zijn passie voor muziek ken vergeef ik Mart alles. Zullen we een berg naar hem noemen? Ik hoopte altijd dat je glaasje rode wijn zuur en bedorven was. Nu niet meer! Schenk nog maar eens in Mart en geniet van Dalida. Proost. Mag ik dit zeggen, ja dit wil ik zeggen!