Abject

Je weet het, je kunt het weten. Geweld lokt geweld uit. Het bestrijden van terrorisme is jammer genoeg niet mogelijk zonder geweld. Al zijn er mensen die geloven dat in persoonlijke gesprekken van iedere crimineel een vredelievend mens kan worden gemaakt. Hoeveel tijd heb je, is dan mijn eerste vraag. De tweede vraag is minstens zo belangrijk. Hoe kun je vooraf weten wie criminele neigingen in zich draagt of, als het om terrorisme gaat, wie ontvankelijk is voor een terroristische dadendrang. In principe ieder mens, omdat terrorisme voortkomt uit verzet. Voor zijn opponenten was de geweldloze strijd van Mahatma Gandhi in ieder facet een verzetsdaad. Moeilijk te bestrijden, tenzij met geweld. Tegen verzet kun je je niet wapenen. Bewapenen, dat is een ander verhaal. Daar zit voor een groot deel de wapenindustrie achter. Daarachter steken economische belangen. Daarachter steekt macht. Dat steekt, dat leidt tot een gevoel van onmacht en dat leidt vervolgens tot een geweldsspiraal. Die spiraal lijkt onomkeerbaar, omdat dit geweld voor een deel voortvloeit uit wanhoop. Wanhoop die op verschillende manieren wordt gevoed. Enerzijds door diegenen met macht, die het lot van anderen onverschillig laat. Anderzijds door mensen die op een soms morbide manier begaan zijn met het lot van anderen. Dat is geen altruïsme, zij ruiken hun kansen.
Daar stellen desondanks andere mensen hoop tegenover. Dat is de hoop op een vreedzame samenleving, een hoop die zonder meer gerechtvaardigd is. Dat het vaak uitmondt in ijdele hoop is in feite bijzaak. Dat nagenoeg ieder mens in principe geweld in zich draagt is mij wel duidelijk. Iemand die niet zichzelf is of kan zijn, doet zichzelf al geweld aan of laat zich geweld aandoen. Dat vraagt om concessies. Tot op enige hoogte zijn concessies aan het eigen zijn aanvaardbaar. Anders kun je niet met enig recht spreken van een samenleving, daar waar mensen samen leven, met de nadruk op samen en op leven. Zo niet, dan bloedt een samenleving letterlijk en figuurlijk dood. Zoals ook vandaag is gebleken na en door de aanslagen in Brussel. Waarvan de Marokkaanse gemeenschap in België zich al nadrukkelijk heeft gedistantieerd, waarbij mij invalt dat een grote groep mensen niet specifiek verantwoordelijk is voor de daden en wandaden van individuen. Helaas wordt dat al te vaak wel zo gezien. Of een oproep tot minder Marokkanen, zoals van hoogblonde Wilders, tot een juridische veroordeling leidt is de vraag. Het is wel verwerpelijk. Abject.