Even een offday? Het kan altijd erger…

Jordy Kuipers 19 feb 2016

Beste meneer langs de A2 met uw skikoffer op het dak,

U hebt mijn dag een beetje dragelijker gemaakt. Mijn dag begon namelijk niet al te best.

Eerst even getankt om er bij de kassa (na het tanken ja…altijd NA het tanken) achter te komen dat mijn pinpas nog in mijn andere jas zat. Met het schaamrood op de kaken een formulier ingevuld. “Alleen nog even snel een kopietje van uw rijbewijs, meneer.” Even snel… nee vandaag even niet: “Het kopieerapparaat heeft even een offday, meneer”. Mmm…wordt het zo een dag?!

Kopietje uiteindelijk gelukt, handschoenen aan, jas dicht en de kou in. Snel op de motor richting het werk. Snel? Vandaag even niet: mijn motor wil niet starten. “Heeft uw motor ook even een offday meneer?!” Ik antwoord de kassadame met mijn beste boer-met-kiespijn-lachje… Na wat gemopper (ik hou het hier maar even netjes…) mijn motor toch weer aan de praat gekregen. Vervolgens na tien minuten snelweg in de file gekomen: van vijf banen, naar vier, naar drie en uiteindelijk naar twee. Om in die file bijna drie keer van mijn motor te zijn gereden (geeft niet mensen: in de auto koffiedrinken uit zo’n lelijke beker, je telefoon checken en je make-up bijwerken: het is gewoon een absolute must) en vier keer een lading ruitenwisservloeistof over me heen te krijgen (motorrijders douchen ook gewoon thuis hoor mensen!). Die file bleek te zijn ontstaan door een ongeluk. Meerdere auto’s op elkaar en overal kleine brokstukken op de weg (waarvan ik er een paar echt niet meer kon ontwijken).

En toen meneer, toen zag ik u staan. Langs de A2 op de vluchtstrook. Achter de vangrails. Met uw gezinnetje en uw afgeladen auto vol bagage en met uw skikoffer op het dak. Net onderweg naar een – waarschijnlijk zeer verdiende – skivakantie. Dat gaat hem waarschijnlijk niet meer worden hè meneer. Uw auto is rijp voor de sloop. Uw gezinnetje vast wat geschrokken, maar wel allemaal gezond en bij elkaar. In zo’n mooi oranje vestje. Het staat u beeldig.

Conclusie: hoe klote je dag ook is, er zijn nog altijd mensen die het minder treffen. Dus: ruitenwisservloeistof uitgespuugd en met goede moed richting me werk. Me werk, waar ik mijn zoetjes met zakje en al in mijn koffie zie verdwijnen en waar ik om een uur of zes vast word geconfronteerd met een lekke voorband door die niet te ontwijken brokstukken van de A2. Ik hoop dat u tegen die tijd niet meer langs de A2 staat meneer, maar dat u met een vervangende auto alsnog onderweg bent naar een mooi skigebied.

Fijne vakantie!