In evenwicht

Een jarenlange strijd is opgelost
Toen wij 8 jaar geleden van het westen naar het hoge noorden verhuisden, was dat een hele stap.
Tegelijkertijd kwam ik in de overgang te zitten. Mijn lijf vond het na 6 kinderen wel welletjes en besloot eens lekker de bezem door de hormonen te halen. Mijn hersenen waren het er alleen nog niet mee eens en dat resulteerde in een onderling conflict. Mijn lijf voerde de veranderingen onverbiddelijk door en dat was het einde van onder andere mijn taille en het begin van enkele kilo’s extra gewicht. Door al deze veranderingen van lijf en omgeving begonnen mijn hersenen met een tegenaanval. Ze begonnen ineens alles stom te vinden, dingen die voorheen heel normaal waren. Het huishouden, eten koken en voor iedereen zorgen, bah.
Ook waren er zorgen genoeg, mijn ontslag, de financiën, opgroeiende jongens, de gezondheid van mijn man, het overlijden van mijn moeder. De problemen leken elkaar vloeiend op te volgen. En met elk probleem kwam er weer een paar kilo bij. Mijn hersenen verfoeide mijn lijf en probeerde het gewoon maar te negeren.
Uiteindelijk, na lang uitstellen, kon ik er niet langer meer onderuit, ik had toch echt eens nieuwe kleding nodig.
De spiegel in het kleedhokje was genadeloos, en toonde mij de 30 kilo die mijn lijf de afgelopen 8 jaar had opgeslagen. Woest was ik op mijn lijf, waarom moest dat juist bij elke vorm van stress dikker worden. In gedachten verzonken zat ik in de auto en dacht terug aan een telefoongesprek met mijn vriendin tijdens de ziekenhuisopname van mijn man. “Jeetje meid, alsof je inmiddels niet genoeg hebt meegemaakt, ik snap niet dat je nog nooit bent ingestort”, zei ze.
Ineens overviel mij een gedachte, mijn lijf had mij juist geholpen, had juist door reserves op te slaan geprobeerd mij te helpen, zodat ik voldoende kracht en weerstand had om alle zorgen de kop te bieden en staande te blijven. Och, het slaat waarschijnlijk nergens op, maar het maakt dat mijn hersenen na 8 jaar weer vriendschap hebben gesloten met mijn lijf, sterker nog, ze zijn er trots op.
Zo hebben ze besloten om in goede harmonie te gaan samenwerken en gaan de hersenen het lijf helpen om van de nodige kilo’s af te komen zodat het lijf ook gezond blijft.
Als het onverhoopt toch niet mocht lukken? Nou dan nemen ze het elkaar gewoon niet kwalijk.