Mijn droom baan

Toen ik bij mijn ouders woonde vroeger had ik uitzicht op een sloot bewoond door competitieve kikkers en een dijk zo hoog als onze 6 jaar oude eik. Een houten bruggetje met zon textuur die genadeloos is voor de knieën van vallende kinderen en dat een ronkend geluid produceerde als ze ietsje daarvoor met hun steppen of skelters of rolschaatsen er vanaf scheurden, stak de sloot over en leidde naar de dijk die ons droog hield. Op die dijk stond ik op ooghoogte met het riet aan mijn linker hand en mijn kamer op de eerste verdieping aan mijn rechterhand. Voor me uit kronkelend liep een dijkje wat natuurlijk ontstaan leek te zijn, zo grillig dat je stiekem vermoedt dat de architect zijn 6-jarige ook af en toe een lijn liet zetten in zijn ontwerpen. Deze dijk loopt kilometers ver, maar nog geen 2 minuten lopen van dat bruggetje is het enige huis dat op de dijk zelf staat. Oud, hout. Groot en verrot. Verlaten en vervallen. Prachtig. Ik kan me voorstellen hoe elke dag mensen naar de bakker op de dijk zouden gaan. Het verlaten huis zou s’ochtends vroeg, nog voor de kikkers hun rituele kwaakwedstrijden houden, een toneel van rijzend deeg zijn, koppen koffie, spierpijn van het kneden. Renovatie zou geld kosten natuurlijk, dus eerst ga ik naar de bank. 4 ton zou het kosten. De renovatie, de investering, de verzekering. Maar ze zijn enthousiast. Brood van de dijk, of bakker Gijs. De naam weten we nog niet, maar we beginnen pas met marketing een maand voor de opening, dus over 5 maanden. Geen haast met de naam. De bankier en ik zijn enthousiast en diezelfde maand is de lening rond.

4 ton op de bank hebben is een bijzonder interessant gevoel. Dit is wat ik doe: met al dat geld op de bank koop ik radioapparatuur en een zevenmaster. Binnen een week lig ik tactisch tussen Groot-Britannië en Nederland, maar net in internationale wateren. “This is pirate radio- reporting the revolution from the sea.” Nou ben ik niet naïef natuurlijk. Een schip heeft onderhoud nodig. Binnen een maand moet ik weer aan land. Afhankelijk van of de bourgeoisie dan nog aan de macht is moet ik of uitleggen hoe deze zeven master essentieel is in het bussiness model van bakker Gijs, of word ik feestelijk onthaald in een land vrij van het juk der kapitalisme. Een race tegen de klok dus. Voor de zekerheid maak ik toch een powerpointje met verleidelijke plaatjes van een boot die brood langsbrengt aan iedereen die langs de sloot woont.