Nederland versus Australië

Angeni Atwaroe 21 okt 2015

In het echt ben ik een fiscaal-juriste en bloedserieus in mijn werk. Ik ben spontaan, behulpzaam en aardig (althans dat hoor ik van anderen).

In mijn dromen ben ik een avonturiër, een flierefluiter die leeft van dag tot dag. Een echte levensgenieter dus. Nu maak ik me soms wel zorgen om de reactie van een ander of hoe kom ik over en hoe komen mijn woorden over en al dat soort alledaagse perikelen.

Maar wat als ik een dag kon leven zoals in mijn dromen…

Dan zou ik niet douchen, mijn haren in een knot binden, mijn oude kloffie van gisteren aantrekken, een enkeltje Australië boeken, één met de natuur willen zijn, bosvoedsel zoeken en vinden (mocht dat niet lukken dan val ik uiteraard terug op blikvoedsel; de dood is nimmer mijn eindbestemming in mijn dromen) zoals de "Bush Tucker man" en kamperen (nooit écht gedaan dus ik ben bang dat ik onderweg naar Schiphol een hotel boek) en ‎jagen op mijn eigen vis, vogel of bosvarken (ik zou ze denk ik allemaal te schattig vinden).

MAAR: in mijn dromen kan ik alles. In mijn dromen ben ik een soort Lara Croft/Pocahontas/Dr. Quinn Medicine Woman.

Nu tuur ik uit het raam van de stiltecoupé van de Intercity Direct en ben ik onderweg naar Almere en zie het herfstachtige landschap van Nederland met af en toe een paar Hollandse koeien (je weet wel die met bruin-witte of zwart-witte vlekken en om een of andere reden zijn ze nooit maar dan ook nooit egaal wit én geloof me ik ben al sinds mijn kleutertijd op zoek naar witte koeien en ze bestaan dus gewoon niet). Voor mij staat een bekertje Latte van Julia’s. Ik zou wensen voor een dag dat het allemaal toch waarheid zou zijn. Dan zou ik mijn geliefde koffie (Illy of Lavazza volstaat en ik ben helemaal niet kieskeurig ofzo hoor), mijn Rituals badrituelen (Yogi Flow is bij uitstek mijn favoriet) en handcrème (Ginkgo’s Secret) vaarwel zeggen en ervoor gaan.

Als ik écht LEF had dan zou ik zeggen: Dag Nederland, Hallo Australië!

De dame naast me stoot me aan en sommeert me met een neplach om op te staan. We zijn namelijk net aangekomen op de luchthaven Schiphol. Ik schrik wakker uit mijn dagdroom en raap mijn tassen bijeen en voeg me in de lange rij richting de uitgang. Buiten staan de vers aangekomen reizigers te wachten om in te stappen met hun reisdoel: Amsterdam.

Oh Chips, ik heb nog drie minuten anders mis ik mijn overstap.