Het welkomscomité

Elke dag zie ik ze al weer staan.
Zij wachten mij overal op als ik aankom.
Het welkomscomité.
De ene keer zijn het er maar een paar, maar meestal toch een hele groep.
Ik vind het maar vervelend hoor.
Hoe zullen ze zich vandaag gedragen? Zullen ze mij belagen?
Zullen ze mij boos, licht geïrriteerd of vriendelijk aankijken.
Voor velen van hun ben ik maar lastig.
Ik ben in hun ogen misschien een lastige treinreiziger met speciale extra bagage.
Ik belemmer hun in hun drukke dagelijkse sleur en in een snelle toegang tot de trein.
We leven tegenwoordig toch al zo in een haastmaatschappij.
Alleen beseffen zij niet dat ik dankzij deze extra bagage mobiel ben.
Dat ik dankzij dit handige hulpmiddel elke dag naar mijn werk kan gaan.
De meeste belagers zijn ongeduldig. Ten slotte ben ik net als hun ook maar een simpele forens die met het openbaar vervoer reist.
Enig verschil is mijn extra bagage….. een vouwfiets.