Herrinnering aan MH17 (Vrij naar Marsman)

Denkend aan MH17
zie ik rouwende wagens
traag door oneindig
laagland gaan

rijen ontroostbare
huilende mensen
als steunende vrienden
stil langs de snelweg staan

in overweldigende
emotie verzonken
de verbondenen
verspreid door het land

in steden en dorpen
even niets te horen
in kerken en kantoren
in het dichtste verband

de lucht klaart maar traag
en een traan wordt er langzaam
in wijze veelkleurige
woorden gesmoord

en in alle gewesten
werd de stem van het volk
na de grootste der rampen
door het zwijgen gehoord.