Een dag met Jolien

‎“Een dag niet gedacht, is een dag niet gedaan!”
‎
Treffender konden deze woorden mij niet raken toen ik een Boekje met Mwah-uitspraken opensloeg. Mijn vriendin – laat ik d’r maar Jolien noemen – sloeg me vanaf de afgesproken zitplek in de Kunsthal gade. We zouden naar de ZomerZondag en de Swan-market gaan maar dat plannetje viel door de aanhoudende regen in duigen. Ik wilde wat kopen. Wat was het ook alweer? Oja, sierkussentjes voor op de bank. Ik had het idee dat ik wel zou slagen tijdens het swannen. Iets handmade of unieks in ieder geval. Dat was wat ik me had voorgenomen de avond ervoor. Iets wat bij mij past.

Zij nipte nog aan d’r Cappucino toen ik arriveerde bij haar tafeltje. Ze keek op. We spraken af te wachten totdat de regen ophield en we onze weg door Rotterdam zouden vervolgen. Mijn Latte Machiato was te koud en niet zo burned – yeah that’s the way aha I like it – zoals bij Julia’s. Ze hadden helaas geen Chai – mijn resten van Indian roots maken dit drankje tot mijn voorkeursdrankje – anders had ik dat wel genomen. Affijn, mijn koffiedorst was in ieder geval niet gelest met dit niet zo’n strakke bakkie. Die van Jolien weer wel. Lucky basterdina…

Wandelend richting de Witte de With hadden we de zon op onze ruggen. Heerlijk gevoel is dat! Net alsof je wordt gemasseerd door de zon. Nah ja in ieder geval een happy feeling. Ik zocht op mijn telefoon op YouTube naar het nummer van Maroon 5 waar ik nu zo dol op ben en waar ik als vast ochtendritueel in bad op dans‎. Het heet “Sugar”. Geweldig nummer! Jolien vermoedde dat ik wel gek zou zijn op de leadzanger. Nou, nee! Het nummer “Animals” kan ik ook waarderen. Vooral de tekst “we get along when I’m inside you”. Tja, een beetje soft porn mag wel toch!?

Daar stonden we dan bij een winkel voor skaters – de naam is mij ontschoten maar de man die de spullen rond sluitingstijd naar binnendroeg zag er wel cute uit – al moet ik zeggen dat ik nu wel iedereen lief, schattig en aardig vind. Schuilend voor een nieuwe lading regen, vroeg ik me echt hardop af waarom de Weergoden nu weer boos op ons waren. Jolien lachte, zoals ze wel vaker lacht om mijn uitspraken en besloot haar lachbui met de term “WEIRDO”.
‎
‎
‎