Opgroeien

400, dat is t. 400 woorden om het ene woord lef te omschrijven. Denk aan je kind die voor het eerst aan je hand buiten loopt, eigenlijk wil je wondertje in je kruipen maar hij moet door. Met zijn armen in de lucht smeekt hij of je hem op wil tillen, bang voor al die grote mensen om hem heen, bang voor alles wat hij niet kent zoekt hij de veilige armen van zijn vader. De 1e schooldag, allemaal kindjes net als hem staan nog onwennig om zich heen te kijken. Ik moet gaan zeg je tegen hem. Tranen rollen over zijn wangen, nee papa nee ik wil niet. Nee papa. Krampachtig pakt hij je vast, ik wil naar huis.

Bijna voel je je schuldig dat je hem achter laat, nog een kusje nog een knuffeltje dan moet ik gaan. Papa, papa klinkt het door de gangen van de school terwijl je wegloopt. De volgende dag loop je weer het klasje in, een kusje een knuffel. Ga maar papa ik red me wel zegt hij met een voorzichtige lach. Je kijkt om en ziet hoe hij naar je zwaait. Wat een lef heeft een kind om in die onbekende wereld zich staande te houden. Hoe was ik vroeger dacht ik dan, was ik ook zo sterk. Op een jonge leeftijd moet hij zich aanpassen aan anderen, luisteren naar vreemde ogen die hem dwingend aankijken ondanks dat het een lieve rustige stem is die hij voor zich heeft. Zo klein, zo stoer als hij zich door de dagen worstelt, jaar in jaar uit. Als ik hem dan zo zie opgroeien, wijzer worden en ook steeds meer zelf durft te doen. Dan hebben wij als volwassenen als we goed luisteren en kijken naar onze kinderen nog wel iets te leren van ze want hoe zei zich elk jaar weer opnieuw in een nieuwe omgeving kunnen ontwikkelen is bewonderingswaardig.

Wij vergeten snel wat een impact al die veranderingen hebben en als ze dan thuis is tegendraads zijn of ergens geen zin in hebben, moeten we eigenlijk juist trots zijn op ze. We moeten ze juist aanmoedigen want ze krijgen elke keer opnieuw zoveel op hun bordje dat die weleens kan overlopen, die momenten moet je terugdenken aan de tijd dat hij aan je handje voor het eerst de klas in liep. Vergeet niet ,al is het niet altijd even makkelijk voor ze, wat een lef moeten ze hebben om de wereld zo te betreden en in al hun onschuld op te groeien tot de man die ze ooit hopen te zijn.