Het lef om een pijl met je keel te doorbreken

Tatiana van Gaasbeek 1 jun 2015

Waarom zou je een pijl met je keel willen doorbreken?
Het is april 2011. Ik ben op een groot seminar in de RAI waar ik ga leren over financiën. De nadruk ligt op de beperkende mindset van mensen die te weinig geld hebben. Ik krijg een formulier in mijn handen gedrukt. “Wat is dit?” vraag ik me af. En dan heeft de spreker het ineens over het doorbreken van een pijl…met je keel! Hij zegt: “Deze pijlen worden gebruikt tijdens de jacht op herten. Eén schot in hun nek en ze zijn dood.”Omdat het doorbreken van zo’n pijl niet zonder gevaar is, moesten we het formulier ondertekenen om aan te geven dat we vrijwillig gingen deelnemen en we de organisatie niet aansprakelijk zouden stellen voor het eventueel ontstane leed als gevolg van slecht opgevolgde instructies! Zelfs als dit de dood betrof! OMG! De ernst waarmee het gebracht werd, bezorgde me spontane buikpijn.
Na enige twijfel liet ik mij ervan overtuigen dat ik veilig mijn handtekening kon zetten zonder mezelf te verplichtingen van deelname aan het ritueel.
De spreker ging demonstreren hoe je de pijl veilig kunt doorbreken met de punt van de pijl tegen het zachtste gedeelte van je keel. En voordat we zouden beginnen, moesten we op de pijl schrijven welke angst we graag wilden doorbreken. Ik schreef op: “Voor mezelf beginnen.” Een week eerder had ik te horen gekregen dat mijn contract bij het reclamebureau waar ik werkte niet zou worden verlengd. Ik baalde, maar ondertussen droomde ik er al wel van om een eigen coachingspraktijk op te richten. Lef om er écht voor te gaan ontbrak echter. Ik was bang om te weinig te verdienen. Bang om de stap naar het zelfstandig ondernemersschap te zetten.
Ineens sta ik daar in de seminarruimte: veiligheidsbril op, opperste concentratie en een 50 cm lange pijl gespannen tegen mijn keel gedrukt, tegengehouden door een mede-deelnemer die ook helemaal in het moment zit. Ga ik het doen? Ik ga het doen! Weg met die angst! Ik wil niet meer bang zijn. Is iedereen er klaar voor? Kan ik gaan? Whaaaaaaaaaaaaa!!! Ik duw mijn keel in volle snelheid tegen de pijl en… hij breekt! Opgelucht en enthousiast omhels ik mijn mede-deelnemers. Ik heb het gedaan! Ik had wel dood kunnen gaan! Wow!
Vervolgens dacht ik: “Ik ga voor mezelf beginnen! Als ik dit durf, dan durf ik ook de stap naar de KvK te zetten.”