Eventjes

Zondagochtend, naast me wordt ons zoontje van 4,5 wakker. "Papa, kunnen we vandaag eventjes naar mama?" ( Zijn mama, heeft 8 weken op een intensive care van Maastricht gelegen en is vorige week van Maastricht naar de IC van Groningen gebracht.)

"Dat kan schat" zeg ik. Het is aankleden, ontbijten en we rijden naar ‘eventjes’naar Groningen ( met een prachtige zelf gemaakt moederdag cadeau). 326 kilometer leggen we af. Om ons heen auto’s vol met familie, waarvan het grootste gedeelte op weg naar een mama of oma is. Niemand die weet dat wij naar mama rijden die al weken op een intensive care ligt, eerst een groot gedeelte slapend en nu meer wakker.

Het is een gezellige road trip, goede muziek, een tablet vol filmpjes en uiteraard het zijn stoel op de bijrijders stoel. Boterhammen, een appeltje en spekjes maken dat we de tijd door komen. Af en toe een pauze op een parkeerplaats en weer door.

De ogen van zijn mama, wanneer we haar kamer binnen stappen worden onbetaalbaar groot, een glimlach naar haar zoontje, de glimlach die me blij maakt maar tegelijk ook breekt. Een gelukkig gezinsmoment op een intensive care. Terwijl anderen aan de brunch zijn, eten wij een bammetje op een intensive care. Maar who cares?

Dan komt hij met de vraag, kunnen we nog ‘eventjes’naar mijn zussie toe. Zijn zussie, vandaag 35 weken en al 7 weken op deze wereld. Ze ligt op de afdeling Neonatologie in… Maastricht. "Ja schat, dat kunnen we nog wel eventjes doen"

We zwaaien duizend kushandjes naar mama, beloven weer snel terug te komen. Met mijn in mijn hart en tranen achter de zonnebril start ik de auto. De muziek gaat weer aan en we rijden weer naar het zuiden. Tussen alle andere weggebruikers waarvan je niet kunt bedenken of verzinnen waar wie heen gaat.

Eventjes is zo een 326 kilometer verderop. Daar waar zijn zussie ligt en waar ons huis in de buurt staat. De komende tijden gaan we vaker ‘eventjes’ moeten rijden. Want onze wereld staat stil tussen die ziekenhuizen, zorgen en tranen. De gewone wereld trekt aan ons voorbij, gaat door met al zijn plezier, nieuws en verdriet.