Klein land, grote problemen

Laatst raakte ik tamelijk gefrustreerd toen ik dankzij een stilstaande metro mijn aansluiting dreigde te missen. De trein, altijd als je wil dat hij net twee minuutjes later vertrekt klinkt het fluitje ergerlijk op tijd en dat terwijl ik nog onder aan de roltrap sta. Haastig probeer ik mij naar boven te werken maar een Pools stel dat alleen maar oog voor elkaar heeft blokkeert mijn weg. Terwijl ik hen op subtiele toch dringende manier duidelijk maak dat ik haast heb schuifelen ze half beschaamd, half giechelend aan de kant. Op het moment dat ik de achterste wagon bereik is het lichtje van de deur al gedoofd, net als mijn hoop en druk ik er tevergeefs een paar keer op. Terwijl ik mij afvraag waarom ik altijd zo veel pech heb open ik de nieuws app op mijn mobiel. De beelden uit Syrië, Oekraïne en tal van Afrikaanse landen komen voorbij. Beelden die we kennen, maar die wel nodig zijn om indruk op ons te maken. Als dat niet gebeurt dan zal er ook niet worden ingegrepen en dan zullen zo vele mensen voor niets de dood vinden.

Maar waar ik vervolgens nog moeier van wordt dan ik al ben is dat er direct daarna gerefereerd wordt aan Nederland. Neem nou het ebola-virus, een vreselijke ramp natuurlijk, maar na dat dit is beschreven wordt er direct de vraag gesteld of Nederland klaar is voor een paar ebola-patiënten die wellicht in Nederland zouden kunnen komen. In Siërra Leone zouden ze ons vierkant uitlachen als ze wisten wat een tijd wij spenderen aan het mogelijke gevaar in ons landje. Natuurlijk moet ook Nederland daar waakzaam voor zijn maar dat betekent niet dat dit buitenlandse probleem thuis hoort in de categorie binnenlands nieuws.

Een ander voorbeeld zijn de geradicaliseerde jongeren in Nederland, die worden terecht als een gevaar gezien. Maar ik vind het volstrekt onbegrijpelijk dat je deze jongeren zo maar mag laten vertrekken om te kunnen moorden en verdriet te veroorzaken. Het is een probleem ontstaan in Nederland dat wij lekker gemakkelijk kunnen exporteren naar landen waar ze zo veel problemen hebben dat zelfs Griekenland daar een puntje aan kan zuigen. Eigenlijk verkiezen wij hiermee een executie van IS, boven een potentiële dreiging hier bij ons. Problemen in Nederland moet je, zo veel mogelijk, hier zelf oplossen en zeker niet doorschuiven naar verscheurde samenlevingen. Wij moeten stoppen met onze relatief kleine problemen op te blazen zodat we kunnen voorkomen dat we voorbij gaan aan de echte ramp met haar werkelijke slachtoffers.