‘Ga eens wat doen!’

Ooit was ik heel goed in vervelen. Oftewel: staren, bank-hangen, klagen en de voorraadkast plunderen. De tijd leek wel achteruit te kruipen. Mijn moeder riep constant: ‘Ga nou eens wat doen!’ De arme vrouw werd helemaal knettergek van mij, want zij wilde gewoon stofzuigen of rustig een boek lezen. Begrijpelijk.

Die periode had haar charmes, maar ik ben blij dat mijn leven nu anders is. Ik ben twintig en heb het druk zat. Mijn opleiding eist de nodige tijd, gezelligheid eist nóg meer tijd en daarnaast run ik een communicatiebedrijfje. Tussendoor kijk ik series of zit ik lekker met mijn laptopje op schoot. De tijd gaat echt belachelijk snel. Nog steeds heb ik tijd over en denk ik aan het zinnetje van mijn moeder. Het is dé formule voor een fantastisch leven. Het zit vol spannende gebeurtenissen en nuttige levenslessen.

Allereerst verdient mijn superleuke studie wel wat meer aandacht. Shit, volgende week tentamens! Ik roep altijd de beste te willen zijn in mijn vak, maar ik roep wel vaker wat. Ik moet eens dingen waar gaan maken. De tijd voor gezelligheid mag ook nog wel wat gekker. Ik klaag vaak dat ik zo’n saai leven heb en dat er niks noemenswaardigs gebeurt. Het domme is dat ik dat helemaal zelf in de hand heb. Dat geklaag werkt niet echt mee aan mijn gemoedstoestand en mijn gedrag wordt er ook niet prettiger van. Voor het behoud van mijn bank is het ook goed om de deur uit te gaan, ik zie slijtplekken. Vroeger kwam mijn moeder nog aanzetten met kleurplaten of een klusje waar ik 20 cent mee kon verdienen. Wat een afzetterij trouwens. Hoe dan ook, nu komt geluk me niet langer meer aanwaaien. Het is maar goed dat we zelf ons plezier in handen hebben. Natuurlijk ga je een keer plat op je bek als je uit je luie stoel komt, maar lopen verleer je nooit. Je komt vanzelf interessante dingen tegen die een lach op je gezicht toveren. Een lach trekt mensen aan, en mensen= fun! Twintig jaar is genoeg om daar achter te komen. Dus hoppa; zet de tv uit, doe je chipszak dicht, trek die chagrijnige smoel van je hoofd en doe wat met je leven. Buiten gebeuren boeiende dingen, buiten leef je echt.
Ik zeg: ‘Veel plezier en tot snel, want ik ga hetzelfde doen. Aju paraplu!’