Roos Ravensbergen
Roos Ravensbergen Buitenland 19 mrt 2021
Leestijd: 2 minuten

Gevangenzetting van Oeigoeren in China: ouders gescheiden van hun kinderen

In China worden Oeigoeren, een islamitische etnische minderheid, stevig onderdrukt. Oeigoerse ouders worden zelfs gescheiden van hun kinderen. Vaak gingen die ouders vanwege werk of studie naar het buitenland, en mochten ze daarna niet terugkeren. Sommige ouders hebben hun kinderen al jaren niet gezien of gesproken.

De staat houdt de kinderen die zij noodgedwongen achterlaten, vast in ‘weeshuizen’. Sommige kinderen zijn pas een paar jaar oud, stelt Amnesty International in een nieuw rapport.

Oeigoeren gescheiden van kinderen

De organisatie sprak met ouders die geen contact meer hebben met hun kinderen. „De meedogenloze massadetentie-campagne van China in Xinjiang heeft gescheiden families in een onmogelijke situatie gebracht. Kinderen mogen het land niet uit, terwijl hun ouders vervolging en willekeurige detentie te wachten staat als ze naar huis terugkeren om voor hun kinderen te zorgen”, zegt Alkan Akad van Amnesty International.

Ouders vertelden volgens Akad hartverscheurende verhalen. Maar dit is volgens hem pas „het topje van de ijsberg van al het lijden dat de Oeigoerse families die van hun kinderen zijn gescheiden moeten doorstaan. De Chinese autoriteiten moeten een einde maken aan hun harteloze beleid in Xinjiang. Zij moeten ervoor zorgen dat deze families zo snel mogelijk herenigd kunnen worden, zonder de angst dat ze naar een kamp worden gestuurd.”

Amnesty interviewde zes Oeigoerse families die in Nederland, Australië, Canada, Italië en Turkije wonen. Ze verlieten China vóór 2017, toen de Chinese autoriteiten hun onderdrukking van de Oeigoeren en andere moslims intensiveerden.

Concentratiekampen

Ook waren er al eerder berichten dat Oeigoeren in China in concentratiekampen worden gestopt. Of, hoe China het zelf noemt, ‘interneringskampen’. En in de regio waar veel Oeigoeren wonen, Xinjiang, zijn in drie jaar maar liefst 380 van dat soort kampen gebouwd. Maar de Chinezen zelf zeiden dat ze het ‘heropvoedingssysteem’, zoals zij naar de kampen verwijzen, juist afbouwen.

https://twitter.com/hans3104/status/1372808220444659713

‘Vergeef me’

De Oeigoerse Rizwangul werkte als verkoopster in Dubai in 2014 en keerde jaarlijks terug naar Xinjiang om haar zoon te zien. Maar in 2017 kreeg ze te horen dat het niet meer veilig was. Sindsdien heeft Rizwangul, die inmiddels in Nederland woont, geen contact meer met haar zoon, zus of vrienden in China.

„Het is zo moeilijk voor anderen om te begrijpen wat ik voel”, zegt Rizwangul. „Het enige dat mij op de been houdt is dat ik wil weten dat hij leeft, dat het goed met hem gaat. Als ik nu met hem kon praten, zou ik zeggen: Vergeef me, ik heb je op deze wereld gezet, maar ik kon niet voor je zorgen; ik kon geen moeder voor je zijn.”

Privé-detective: ‘Ik kwam illegaal aan gegevens Meghan Markle’

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.