Redactie Metro
Redactie Metro Binnenland 2 jun 2021
Leestijd: 2 minuten

Lange wachttijden bij jeugdzorg: ‘Kinderen wachten gemiddeld tien maanden’

Dat de wachtlijsten voor jeugdzorg lang zijn, is al een tijd bekend. Vandaag werden explicite cijfers over deze wachttijden duidelijk. Kinderen die jeugdzorg nodig hebben wachten gemiddeld ruim tien maanden voordat ze hulp krijgen.

Dat meldt Stichting Het Vergeten Kind na onderzoek, waaraan 31 kinderen tussen 12 en 21 jaar en 120 hulpverleners deelnamen. Kinderen wachten op therapie, een diagnose of een plek om te wonen. De wachtlijsten binnen GGZ en jeugdzorg zijn al jaren een zorgwekkend probleem, waarover politiek en hulpverleners zich druk maken. De 27- jarige Charlotte Bouman zette dit probleem vorig jaar al op de politieke agenda met haar protest in het gebouw van het ministerie van Volksgezondheid.

Wachttijden jeugdzorg gelden voor 81 procent van kinderen

Concrete cijfers waren er tot nu toe niet. Maar deze recente data toont aan dat 81 procent van de kinderen met een hulpvraag moet wachten op jeugdzorg. Maar de cijfers zijn nog gedetailleerder. Zo blijkt bijvoorbeeld dat 56 procent van de uit huis geplaatste kinderen op een minder passende plek terechtkomt. Dit omdat de juiste plek nog niet beschikbaar was. Ook weet 88 procent van de kinderen niet hoe lang ze moeten wachten en 56 procent niet waarom. „Dat maakt de wachttijd extra onzeker”, aldus Het Vergeten Kind. Ook de hulpverleners (48 procent) signaleren dat de wachttijden toenemen. Mede door de coronamaatregelen. Bijna alle hulpverleners (98 procent) zien de lange wachttijden als een groot probleem.

Jongeren spreken zich op Insta uit met #lievehugo en noodkreten: ‘We zijn op’

Structurele aanpak voor jeugdzorg

Het demissionaire kabinet maakt dit jaar 613 miljoen euro extra vrij voor gemeenten om jeugdzorg aan te pakken. Maar volgens Het Vergeten Kind is deze eenmalige investering niet meer dan een pleister op de wonde. „Geld is niet de oplossing, wachttijden verdwijnen alleen als de oorzaken structureel aangepakt worden.” Wat dan wel de oplossing is? Volgens de stichting moet de visie op hulp en financiering veranderen. „Dat vraagt van gemeenten om niet te betalen per beslapen bed, maar ruim voldoende woonplekken in te kopen. En deze te behouden, bezet of niet”, aldus de stichting.

Weer minder zorg voor ggz-patiënten tijdens lockdown

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.