Maud
Maud Nachtboek van Maud 30 sep 2017
Leestijd: 5 minuten

#9: Hoezo, geen seks met je huisgenoot?!

Maud is druk bezig geweest met hospiteren, maar echt lekker ging het in eerste instantie niet. Ze werd in alle meisjeshuizen genegeerd en het kan bijna niet anders dan dat Cat daarachter zat, omdat Maud op het Foetengala met Mark had gezoend en Cattekop op wraak zon. Er was wel een huis waar ze zich meteen op haar gemak voelde: een gemengd huis, iets waar ze van tevoren nooit aan had gedacht. Met een van de jongens daar -was het nou Bas of Sam?- had ze meteen een klik. Maar toen zag ze tijdens de rondleiding op zijn kamer een foto van Mark. Wat een klote kleine wereld is het toch ook.

Geen seks met je huisgenoot. Géén seks met je huisgenoot. GEEN seks met je HUISGENOOT. Ik voel me net zo’n scholier die honderd strafregels van de leraar moet opschrijven. In mijn geval heb ik (nog) helemaal niets ‘fout’ gedaan, maar is het een soort waarschuwing aan mezelf. Want Sam, geen Bas, zo weet ik nu, is vanaf gisteren mijn woest aantrekkelijke huisgenoot en de ongeschreven regel in gemengde huizen luidt: geen seks met je huisgenoot.

Oh man/vrouw/transgender, wat is het snel gegaan! Ik was een paar dagen geleden nog een keer teruggekomen in dat huis om te lunchen, wat al snel borrelen werd, wat al snel in snoeihard zuipen eindigde. Dat is wel een dingetje in een gemengd huis, je drinkt net zo hard mee met al die gasten. We deden op een gegeven moment ook doen, durven of de waarheid en toen ik voor De Waarheid koos, kreeg ik de vraag of ik hier al geregeld had.

Fuckerdefuck, dacht ik, moet ik nou gaan opbiechten dat ik met Mark in de garderobe van het Foetengala belandde? Ik zag zo’n 24 ogen in alle kleuren, de een wat helderder dan de ander, op mij gericht. En zeker Sam zat front row om het antwoord uit mijn mond te horen. Maar ik weet niet of ik een engeltje op mijn schouder heb chillen, maar een van de chicks die ook was teruggevraagd bij het hospiteren, ging net op het moment dat ik wilde bekennen dat ik met Mark had getongd, vol over haar nek, waardoor alle aandacht daarop gericht was.

Ik kon haar wel zoenen! Bij wijze van spreken dan, want dat leek me nu niet zo heel smakelijk.

Nadat ze haar in een taxi naar haar logeeradres hadden gezet, was mijn waarheidsbeurt vergeten en was Sam aan de beurt. Hij koos durven. Een van de andere gasten vroeg meteen, alsof hij erop zat te wachten: durf jij hier iemand vol op de bek te pakken? Best kinderachtig eigenlijk, uit de mond van een vierdejaars, maar goed. Hij moest een beetje lachen, keek rond in het kringetje waarin we met z’n allen zaten en zijn blik bleef net iets langer op mij hangen en zei toen: Ja tuurlijk. En keek weer naar mij, waarop ik maar snel een dikke teug uit mijn bierfles nam en de eerdergenoemde zin hardop in mezelf scandeerde. Gij zult geen seks hebben met uw huisgenoot! Gij zult geen seks hebben met uw huisgenoot!

Ik heb Sam trouwens nog wel even tussen bier en shot-ad gevraagd hoe hij Mark kende, die tenslotte in mijn ontgroeningscommissie zat. ,,Oh Mark”, antwoordde hij. Blijkt dus zijn clubgenoot te zijn. ,,Hij is een beetje naast zijn vestje gaan lopen sinds hij gevraagd is voor die zogenaamd supercoole commissie”, vertelde hij. ,,En dan die chick van hem”, waarop alle gasten bronstige geluiden begonnen te maken. ,,Supergeil van buiten”, volgens hen, ,,maar een frigide koelkast van binnen.” Of nee, correctie: ‘ijskast’, zeiden ze. Net zoals je bier in plaats van pils en fruit in plaats van vruchten zegt. Ja, ik leer snel hier.

En toen kreeg ik gisteren ineens een appje dat ik naar een bepaald café moest komen. De Paardenkut stond daar al koud en ik dronk het in een keer op. De barman stuurde me door naar een volgende kroeg, waar de Straaljager in de startblokken stond. Na zo’n drie tenten en evenveel alcoholische versnaperingen later, eindigde ik in een shotjesbar waar het barmeisje de Harry Potter voor me prepareerde. Inclusief een soort vuurzee om het shotje heen, die nog bijna mijn hele coupe afbrandde toen ik te snel dat ding naar binnen wilde werken.

Daarna kreeg ik op een briefje het adres van het huis dat ik vanaf nu míjn huis mag noemen. Zaten ze daar in het donker met brandende kaarsen aan… Ik weet niet eens meer wat ze allemaal hebben gezegd, maar ik herinner me dat ze me een chille chick vonden die heel goed bij hen zou passen. En dat ze me heel graag als hun nieuwe eerstejaars zouden willen vragen. ,,Wat is daarop jouw antwoord?” Ik keek naar al die hoofden voor me, variërend van 19 tot 25, allemaal met een grote lach op het gezicht. Een golf van blijdschap ging door me heen, of was het de stroom alcohol? Nu bleef mijn blik wat langer hangen bij Sam. ,,Ja, tuurlijk!”, zei ik.

En nu lig ik knettertjebrak op de bank in mijn nieuwe huisshirt, met onze huisnaam in schuine kapitalen erop. Daaronder het logo waar je zelfs met slechts een heel klein beetje fantasie twee tieten en een flinke fallus in ziet, met een rokend schoorsteentje er bovenop. Het blijft nu eenmaal een gemengd huis.

,,Hoe gaat de jaarclubvorming eigenlijk?” vraagt Sacha, de tweedejaars. Ik schrik op. Kút! Ik had eigenlijk afgesproken met een groep meisjes slash jaarclub-in-spé in een pizzeria. Ze zullen me er nu toch niet uitstemmen?

Volgende aflevering > > >

Lees ook: #10: Maud, ik moet je echt zien…

 

< < < Vorige aflevering

Lees ook: #8: Zeiknatte hospiteerhorror

Wie is Maud?

,,Hoi, ik ben Maud (19). Waar de een postzegels of Efteling-laven verzamelt, spaar ik spannende ervaringen en houd in mijn dagboek – of beter: nachtboek – mijn laatste avonturen én veroveringen bij. Elke week geeft Metro een kijkje in mijn turbulente (studenten)leven.”

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.