Vet moeilijk

Beste lezer,

op weg naar mijn werk zie ik haar lopen, samen met haar moeder, een mollig meisje van een jaar of tien. Ze heeft een korte broek aan en hierdoor zie je dat haar benen in een duidelijke x-stand staan, Vanuit mijn vooroordeel bedenk ik dat zij vast een teveel aan zoet en vet eet en dat haar ouders hier mogelijk verantwoordelijk voor zijn, moeder heeft namelijk eenzelfde postuur. Ik vraag mij bij het meisje af wat er in de op haar rug hangende tas voor lekkers zit.

Omdat ik vanwege mijn werk veel contact heb met pubers en zie wat zij zoal aan eetgedrag vertonen, beschouw ik mijzelf een beetje insider en registreer ik elke dag het eetgedrag van hen om mij heen, helaas gaat er veel rommel mee naar school vanuit huis en in de middagpauze loopt de school leeg om in groepjes een van de omliggende supermarkten te bezoeken. Na de pauze komen de kinderen hyper de klas in gehuppeld en de schoolkantine die steeds gezonder wordt omdat de verkoop aan banden ligt, kiepert na de pauze de gezonde broodjes en wraps de prullenbak in en draait verlies.

Een cafetaria naast het treinstation en verderop natuurlijk het restaurant met de gouden boogjes waar je ‘happy’ food kunt kopen, strategisch geplaatst aan de route die kinderen elke dag 2 keer moeten afleggen, maken de keuze voor gezonde voeding niet gemakkelijker. Het meegebrachte appeltje gaat de struiken in voor de vogels, want als iedereen daar naar binnen gaat, ga jij natuurlijk niet aan zo’n saai klokhuis staan kluiven. Erbij horen is in die leeftijd van cruciaal belang…

Er zijn initiatieven vanuit de overheid en de scholen om de kinderen bewust te maken van hun eetgedrag maar het is vaak lastig om iemand te vinden die zich hiermee gaat bezighouden, weet ik uit eigen ervaring.

Het ongezonde voer ligt overal om ons heen voor het oprapen en ondanks dat alles best prijzig is, wordt er toch goed verkocht, enerzijds kopen de rijkeren veel kant en klaar, dus vaak vet en zout, terwijl de mensen met een kleine beurs de goedkoopste voedingsmiddelen in huis halen die vaak ook vetter en ongezonder zijn. Kinderen kopiëren het gedrag van volwassen en dus ook hun eetgedrag. Dit draagt eraan bij dat we het allemaal steeds normaler zijn gaan vinden om te zware volwassenen en kinderen om ons heen te zien.

Wie weet nog wat gezond is? Wie weet wat calorieën zijn? Wat kunnen we beter wel of niet eten? Wie zijn er verantwoordelijk voor het aanbod van slechte voeding? Misschien weten we het allemaal wel en doen we alsof we het niet zien, dit ten koste van de gezondheid van onszelf en van onze kinderen.

Nu zie ik in het kader van overbevolking, oudedagsvoorzieningen en gezondheidszorg heus ook wel een positief kantje aan ons roekeloze eetgedrag, we overlijden misschien allemaal weer wat eerder, de te snel groeiende wereldbevolking neemt af, dit keer niet door ondervoeding maar overvoeding en dit zal zéker goed zijn voor het klimaat en de economie.

Ik wens u een bourgondisch weekeinde…

Anouscka