Spiegelen

Ik tour hop-on hop-off door barok Dresden. De oude stad ruikt nieuw, naar vers gegoten beton. Op mijn koptelefoon hoor ik het verhaal over de gruwelijke bomtapijten van februari 1945 en de daaropvolgende allesvernietigende brandstormen.

Om mij heen klinkt onderdrukt gemopper over deze onrechtvaardige en onvergeeflijke daad door de geallieerden.

„Wat hadden die arme mensen hen misdaan?”, zucht de man naast mij. „Dat is toch de waarheid?” Hij kijkt mij aan.

„Waarheden staan naast elkaar, je kunt de ene waarheid niet verrekenen met de andere.”

„Waar doelt u op?”

„Twee dagen geleden was ik nog in Auschwitz en Birkenau.”