Boeken

Ik hou van lezen. En van boeken. Let wel, van echte boeken. Ik lees niet digitaal… ik zit al veel te vaak naar schermpjes te loeren. Ik wil ‘gewoon’ papier.

Ouderwets misschien, maar ik hou van een boek in mijn handen. Dit geldt ook voor folders trouwens, voor mij geen NEE/NEE-sticker op de brievenbus. En de IKEA-gids, ook zo iets, veel gezelliger bladeren dan online. Helaas is IKEA ermee gestopt en ik snap dat ook wel hoor. Het milieu enzo, maar toch vind ik het jammer.

Ik hoop dat ik nu geen boze mensen op m’n dak krijg door deze bekentenis, maar ik beloof met m’n hand op het hart dat ik verder heel erg milieubewust leef. Ik koop de meeste boeken bij de kringloopwinkel, dus dat scheelt. Toch?

Droom

Maar ik heb dus veel boeken. Te veel misschien. Want ik heb nog een tik, ik ben heel erg slecht in afscheid nemen. Sowieso, maar ook afscheid nemen van boeken is niet mijn ding. Als ik heb genoten van een boek, dan kan ik het niet weg doen. Dan krijgt het een ereplekje in mijn overvolle boekenkast. Want wie weet wil ik het nog wel een keertje lezen. Tel daarbij op dat ik veel boeken krijg van een buurvrouw die wel afscheid kan nemen van haar gelezen boeken en je snapt dat ik ruimte te kort kom.

Stiekem droom ik van zo’n mooie thuisbibliotheek die je weleens ziet op Instagram. Van vloer tot plafond. En van muur tot muur. En dan zo’n laddertje er voor. De bijpassende luie leesstoel heb ik al. Ik heb nu boeken die me extra dierbaar zijn in de woonkamer staan en de rest staat in de slaapkamer. Driedubbel dik in mijn Billy-boekenkast. De planken buigen door en er kan momenteel echt niets meer bij.

Oud of nieuw

Nu ben ik aan het nadenken over een nieuwe kast. Voor erbij. Maar wat wil ik? Wil ik er een Billy bij of ga ik eerst eens kijken bij de kringloopwinkels? Ik hou van kringloopwinkelen, dus zo raar zou dat niet zijn. Kan ik gelijk kijken of er nog mooie nieuwe boeken zijn binnengekomen. Ik ben al aan het meten geweest… met wat aanpassingen kan er makkelijk nog een kast bij. En dan kan ik gelijk mijn boeken weer eens uitzoeken. Netjes op alfabet zetten. Alle boeken van dezelfde schrijver keurig op volgorde van verschijnen naast elkaar. Of misschien doe ik hip en zet ze op kleur. Mooi klusje voor een regenachtige zondagmiddag. Denk ik. Waarschijnlijk vervloek ik mezelf als ik halverwege ben, maar dat zien we dan wel weer.

Kleinzoon

Mijn kleinzoon logeerde laatst een nachtje bij ons en hij lag naast me in bed, om zich heen te kijken. Hij had nog geen slaap en we lagen wat te kletsen. Ik vertelde hem over mijn plannetje. Over waar de boekenkast dan zou komen en dat ik dan alles uit ga zoeken. Hij wil dat ik mijn boeken op kleur zet, maar dan moeten het wel de kleuren van de regenboog zijn. Alsof het al niet moeilijk genoeg is. Hij dacht hard mee over een nieuwe Billy… of een ouwetje. Hij is ook fan van de kringloopwinkel, dus dat lijkt hem wel wat. Kinderen zijn altijd heerlijk eerlijk, dus ik stel zijn mening op prijs. Ook al is hij pas 7, hij heeft een verbazingwekkend goed gevoel voor inrichten. Hij keek na heel mijn pleidooi voor een kast erbij nog eens goed om zich heen en ik wachtte op zijn oordeel. Toen zei hij iets waar ik zelf nog niet eens op gekomen was. Briljant!

„Oma, misschien moet je gewoon geen boeken meer kopen.”