Dustin Hoffwoman, da’s pas genderneutraal

Cale columns 24 aug 2021

Dat vraag ik u af. Of Dustin Hoffman wél een Oscar had gewonnen voor zijn rol in Tootsie als er destijds ook besloten was om de awards genderneutraal te maken en niet met lege handen achter bleef? De kaskraker uit de jaren ‘80 die zich afspeelt in New York, waar een werkeloze acteur steeds achter het net vist. De acteur, gespeeld door acteur Dustin Hoffman, vermomt zich voor een auditie als vrouw en krijgt opeens een vrouwelijke rol in een populaire soap. Hij krijgt de rol als een zij en wordt een televisiester. En dan wordt het nogal gecompliceerd.

Hij wordt verliefd op een vrouwelijke medespeler, een mannelijke medespeler wordt op hem/haar verliefd, hij slaat huwelijksverzoeken af, aannames worden gedaan over zijn vermeend lesbienne-zijn en de verwarring is kompleet. Niet in de laatste plaats omdat hij zich als een zij voordoet en als lesbienne wordt gezien, maar hij valt ook echt op vrouwen en zij juist niet. En aan het eind van de film maakt hij het nog goed door zijn onbereikbare liefde op te biechten dat hij als vrouw een betere man was, dan hij ooit bij een vrouw was als man.

De film had tien nominaties maar de verwarring van de rolverdeling bij de jury was zo groot dat ze uiteindelijk maar 1 van de 10 Academy Awards in de wacht sleepte. Dustin Hoffman kreeg hem niet, Dustin Hoffwoman evenmin. Ironisch gezien alleen die van beste bijrol (Jessica Lange). De vrouwelijke bijrol dan, want het was de tijd waarin die vaak voor vrouwen was weggelegd.

Vraag je dan nu jezelf ook af of de beslissing van het Nederlands Film Festival om voortaan geen aparte Gouden Kalveren voor mannelijke en vrouwelijke acteurs meer uit te reiken iets uithaalt? Om een eerste stap op weg naar meer inclusiviteit en diversiteit te zetten?  Of wordt het tegenovergestelde bereikt en de verschillen juist uitvergroot. Je krijgt de prijs voor beste mannelijke hoofdrol toch omdat je die mannenrol het beste neerzet? En voor vrouwen toch idem? En voor transgenders toch dito? En als transgender kun je toch net zo goed een beste mannelijke of vrouwelijke hoofdrol spelen? Wat maakt het dan uit door de verschillende categorieën af te schaffen?

Nivelleren is meestal een mooi proces waarbij je gelijkwaardige elementen ook op een gelijk niveau probeert te krijgen. Transgenders ervaren dat het lang niet overal zo is. Een man die zich eigenlijk vrouw voelt of een vrouw die vindt dat ze in een mannenlijf zit en alles daar tussenin, mag zichzelf zijn. Maar een man die zich 100% man voelt of een vrouw die wars is van elk greintje mannelijkheid toch ook? Is het een goed idee om van die vrouwen en mannen wat af te nemen en dat aan transgenders te geven? Daar komt toch hommeles van? Als de een 80 appels heeft en de ander 20, dan kun je van de tachtiger 30 pakken, aan de twintiger geven en dan is het fifty-fifty. Maar is het niet mooier om te nivelleren door, vanuit het niets, 60 extra te creëren en die bij die 20 te doen? Beide 80, win-win. Dus zou je in plaats van diversiteit weg te halen ook diversiteit kunnen toevoegen door een extra award te introduceren, die van beste transgender hoofdrol.

Het is onwijs ingewikkeld allemaal. En verwarrend. Man, I feel like a woman.

Het beste van Metro in je inbox 🌐

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.