1 december 2020 – mondkapjesplicht

Han Maas 3 dec 2020

Bij het woord verplichting gaan mijn haren rechtovereind staan. Op 1 januari 1975 werd de helmplicht voor het rijden op een brommer ingevoerd. Mijn lange haar ging daar niet rechtovereind van staan. Integendeel, zo plat als een pannenkoek.

Ik reed al voor die datum op mijn Kreidler met een helm op. Waarom? Ik volgde het advies en de raad van onder meer mijn ouders op: ‘Liever plat haar dan een platte schedel.’

1 december 2020. Met het nu verplichte mondkapje in mijn zak loop ik naar de kapper. Een eerdere afspraak maken lukte niet; kennelijk zijn er meer klanten die nog even aan die verplichting wilden ontkomen.

Mijn boodschappentas – ik ga straks gelijk even naar de supermarkt – wordt bijna uit mijn handen gereden door een wat oudere man op een elektrische fiets. Zonder helm, maar met mondkapje op. Een wet op het verplicht dragen van een helm op een elektrische of snorfiets is er nog steeds niet: er zitten nogal wat haken en ogen aan. Net zoals aan het betalen van toeslagen aan zwaar gedupeerde mensen. Een mondkapje heeft slechts twee elastiekjes; zwak, maar sterk genoeg om door de Tweede Kamer te trekken.

De ‘elektrische fietser’ is voor mij aan de beurt. ‘Zo is het,’ zegt de kapper als de man het over het nut heeft van een mondkapje, terwijl allang bekend is dat het totaal geen effect heeft. Althans, de niet-medische. Ze zijn zo lek als een mandje. Maar een kapper praat altijd met je mee. En luistert naar problemen, zoals die van de elektrische fietser.

Hyperventilerend zit ik in de kappersstoel – en niet alleen omdat je er nooit zeker van bent of je haar goed geknipt wordt. Als de zijkant van mijn haar wordt geknipt gaat het mis: ik haal het elastiekje achter mijn oor vandaan en het breekt. Onhandig houd ik het kapje voor mijn gezicht.

Om aan de verplichting van de verplichting van Albert Heijn te voldoen om alleen gemuilkorfde klanten toe te laten, haal ik thuis eerst een nieuw mondkapje. Even later neem ik een winkelwagentje in ontvangst dat is ‘geaaid’ door een scholier met een doekje dat ze voor ieder karretje gebruikt.

Vaste, ervaren krachten zijn er nauwelijks nog. Door bezuiniging een aantal jaren geleden de laan uitgestuurd. Dat was géén verplichting, Albert Heijn! Het goed schoonmaken van de winkelwagentjes en de deuren van de koelinstallaties wel. Daar helpt geen mondkapje tegen.