Waardevolle aandacht

Pim 20 okt 2020

Aandacht. Daar ga ik een column over schrijven! Dit onderwerp is nu relevanter dan ooit.

Tot dat inzicht kwam ik toen ik vanochtend hard om mijzelf moest lachen (terwijl de situatie eigenlijk heel treurig was). Ik stond in de lift op weg naar mijn appartement op de tweede verdieping toen ik een appje kreeg. „Toch even checken”, dacht ik. Het resultaat: vijf appjes en een aantal keer scrollen op mijn Linkedin verder stond ik 5 minuten in de lift te wachten tot die mij naar de tweede verdieping zou brengen. Ik was alleen vergeten om ook echt op het knopje te drukken… Herkenbaar?

Ik moest meteen denken aan de documentaire op Netflix die een aantal van jullie ongetwijfeld gezien hebben: The Social Dilemma. De strekking van de documentaire is dat socialmedia platforms constant op zoek zijn naar manieren om onze aandacht te krijgen en te behouden. En vaak mét succes.

Als ik terugkijk op bijvoorbeeld mijn middelbare schooltijd dan zie ik dat socialmedia platforms echt een heel groot deel van mijn aandacht opeisten. Eindeloos scrollen op Facebook. Even kijken of je geen appjes hebt tijdens de les. Eenmaal thuis eerst even wat filmpjes bekijken op Youtube. Je bent zo drie uur verder.

Nou dacht ik toen – en eigenlijk nu nog steeds – dat dit niet heel veel kwaad kon. Het biedt een laagdrempelige vorm van vermaak en het zorgt er voor dat je ‘in contact staat’ met veel mensen. Maar bij het kijken van die documentaire realiseerde ik me iets anders: de aandacht die je besteedt aan socialmedia gaat eigenlijk altijd wel ten koste van waardevolle aandacht.

Waardevolle aandacht is eigenlijk een heel breed begrip. Het draait om aandacht besteden aan je werk of je studie. Aandacht besteden aan je partner, vrienden, familie, collega’s, medestudenten. Aandacht voor datgene wat er om je heen gebeurt. De vorm van aandacht die eigenlijk veel meer voldoening oplevert. Ook bij de ander.

De strijd tussen social-media aandacht en waardevolle aandacht is goed terug te zien als een gesprek stilvalt. Zodra niemand wat te zeggen heeft ben ik geneigd om mijn telefoon er bij te pakken en te kijken of ik nog appjes/meldingen heb. Of andersom: zodra iemand zijn of haar telefoon er bij pakt, pak ik in een soort reflex ook mijn eigen telefoon er bij.

Ik ga kijken of ik mijn telefoon wat vaker weg kan leggen. Kijken hoeveel waardevolle aandacht dat oplevert!