Natuurlijk mag het meer dan even kut zijn.
Hoi, ik hoop dat ik met mijn machteloosheid omzet naar halfbakken, dus voor mij, recalcitrant cynisch-optimisme hier een andere betekenis aan kan geven. Refererend naar de prachtige lezerscolumn van Anne de Rooij waar ik van heb genoten!
Natuurlijk is de situatie waar wij in zijn beland, hartstikke kut voor iedereen. Onze mobiele eilandjes zijn geshift naar ons thuis en een bezoekje aan de supermarkt, naar een massale dwangneurose. Laat staan wat zieken, supermarkt- en zorgpersoneel doormaken.
Corona verandert al onze levens in meer of mindere mate ingrijpend.
Het gras is nooit groener aan de overkant geweest en kut voelen hoort ook onder normale omstandigheden, gewoon bij het leven.
Dit is nooit zo geweest. Het is niet radicaal anders.
Nu kunnen ons niet meer langer verbergen achter onze idealistisch, smetteloze social media pagina’s.
Waar geen foto van onze stapel afwas, mislukte taart, selfies met wallen, puistjes te bekennen valt. Of filmpjes van (tikje) vals gezongen liedjes, maar ook verdriet, boosheid, en lijden.
Zelfs al kan je bedenken dat het elk huisje zijn kruisje heeft.
Dat is toch wat anders dan dat je zoiets van dichtbij of zelf, meemaakt.
Veel mensen laten dit niet zien, verwijten en proberen negatieve onzin af te meten aan anderen die wel het lef hebben over hun valkuilen en kwetsbaarheden, eerlijk durven te zijn.
Nu wij daar niet meer omheen kunnen, is het makkelijker te accepteren dat wij allemaal maar mensen zijn en het niet altijd (beter) weten en linksom of rechtsom, fouten maken.
In een bepaald opzicht heb ik nu juist geluk, dat ik de afgelopen jaren op jonge leeftijd, heb mogen ondervinden, wat overmacht en onmacht betekent. Hoe om zoiets jouw leven in duigen kan vallen en op je bek pleurt.
Al jaren heb ik met onbegrip, de nodige afwijzingen, dingen die niet lukken en schaamte, met kleerscheuren, vallen en opstaan, hiermee leren leven.
Gelukkig, valt voor mij in een klap, een hoop van mijn schouders af. Ik kan vreemd genoeg door zoiets snel, makkelijker een hoop relativeren.
Voor een hoop anderen geldt dit niet. Zij zijn nog nooit zo hard op hun bek gegaan of hun leven in een klap zo in duigen gevallen als nu.
Daar kan niet iedereen wat, zo snel of veel aan doen, als online menig circusclown, positief, creatief en productief doet lijken.
Geen wonder dat iedereen wandelt en rondjes fietst.
Natuurlijk mag het meer dan even kut zijn. Ik hoop hiermee iedereen, een hart onder de riem te kunnen steken!