Een ongewenste gast

Ineens is dat virus het brandende lichaam naast je.
Het is niet meer het nieuws op tv, het is degene die je liefhebt.
Het is binnen gedrongen en heeft alles even overgenomen.
Waar voorheen jou lichaam het zijne kon verwarmen helpt nu niks meer tegen het nachtelijk trillen van de koorts.
Een onvoorspelbaar virus waarvan de uitkomst alle kanten op kan.
De angst die schommelt op de achtergrond.

Minuten, uren, dagen.
Wachtend, tot het virus zijn kant kiest.
In de eenzaamheid van het ooit fijne thuis.
Buiten hoor je gezamenlijk geklap voor de zorg.
Maar wie klapt voor jou.
Wie klapt voor de ouders die van een afstand moeten toekijken.
Die telkens wachten op een nieuw bericht.
Elke hoest, elke kuch, elke beweging die het lichaam net te veel is.

Zo plotseling als het kwam is het virus ook weer verdwenen.
En knijpt de hand die je niet losliet eindelijk weer even terug.