Een wasbord in 2020!

Nee, geen goede voornemens voor 2020. Daar doe ik niet aan. Goede voornemens zijn zo 2019. Nou wacht, eentje dan. Een wasbordje. Zo’n strak buikje. Dat wil ik wel. Ben ik zelfs bereid iets voor te doen. En dat “iets” kunnen we later definiëren. Geen haast.
Natuurlijk niet! Ik eet tenslotte redelijk gezond, heb geen overgewicht, ik sport met enige regelmaat (hardlopen), en leef met een man en 3 kinderen en een hond. Dus echt, ik verbrand mijn calorieën wel.
Maar toch was een wasbord net iets teveel gevraagd aan mijn lichaam, dus ik moet ergens een tikje hulp bieden. En zo pakte ik dit weekend mijn yogamat weer eens uit de kast. Daar deed ik al eerdere pogingen tot een wasbord op, maar ik kwam hooguit in de buurt. Voor yoga in het algemeen was hij overigens perfect. Dus dacht ik daar eens mee te beginnen.
Iets van rek en strek, en dan zou daar vanzelf een keer een buikspieroefening bij komen.
En toen boog ik voorover, vanuit een enorme rechte rug en lange uitstrekking. En trots raakte ik de vloer aan: ik ben nog niet alle lenigheid verloren.
En dan zie ik mijn bovenbenen. Mijn hemel, watskeburt???? De huid van mijn bovenbenen hebben geen sinaasappelhuid, mijn huid heeft putten zoals een caravan na een woeste hagelstorm in Italië. Ik ken mensen en die hebben daar foto’s van, dus ik weet waar ik over spreek. Wanneer is dit gebeurd, waarom zag ik het niet eerder, en belangrijker: waarom loop ik wekelijks die kilometer hard, als mijn benen daar helemaal geen profijt van hebben?
Nu zie ik daar direct een reden om te stoppen met hardlopen! Maar als ik even probeer rustig na te denken, kom ik tot de conclusie dat als ik daarmee stop, die buik er vast ook niet platter op wordt.
Dus in plaats van één voornemen, heb ik er nu al twee. Dat gaat niet goed.
“Schrijf een boek”, zei een vriendin me. Ik denk eerlijk gezegd dat beide ‘problemen’ daar niet mee geholpen zijn.
Ik hou het wel bij hoe het nu gaat. Met putten en een slappe buik. En een column.

En ondertussen doneerde ik een bedragje voor hulp in Australië. Want laten we wel wezen: lekker belangrijk, die buik en benen van mij!