Supermama

Youssra Douiyeb 2 dec 2019

Supermama,
Wat zijn de ingrediënten van een supermama? Superlief, maar wel gedisciplineerd, een hart van goud, vrolijk en oprecht, een groot empathisch vermogen, te kunnen vergeven en te vergeten. Intellectueel onderlegd, ervaringsdeskundige in het falen en herpakken van jezelf. Om keuzes te maken waar andere mama’s niet eens aan durven denken. De rol van mama dusdanig uitvoeren, dat niets of niemand je daarvan kan weerhouden. Alle noodzakelijke acties en prioriteiten zo instellen, zodat het moederschap ten alle tijden, ongeacht hoe of wat, altijd op de eerste plaats komt. Ik voldoe aan al deze kenmerken. Ik voel me een supermama, maar dan nog kan het leven je verrassen.

Mijn zoon, inmiddels 12 jaar, was te vroeg geboren. Helaas met de nodige aandoeningen. Ik vrees voor zijn leven tot op de dag van vandaag. Door zijn longaandoening, astma, moest hij standaard naar de kinderarts, longverpleegkundige en diëtiste. Medicatie moest dagelijks in de ochtenden en avonden toegediend worden. Mijn dochtertje van 8 jaar, een minireplica van mijzelf, is zo gezond en energiek, de angst dat haar iets overkomt, leeft nog elke dag diep in mij. Door een heftig huwelijk koos ik ervoor na 8 jaar, alleen met de kinderen verder te gaan. Zoals ze zeggen, door schade en schande wordt men wijs.

De reden van de breuk is de toekomst van mijzelf en van de kinderen. Er is geen ruimte voor ontplooiing, sociale contacten, het helpen van andere en het goed doen voor je naasten of geliefden. Alles gaat onder dwang en verplichting, een narcist met vele onmogelijke eisen. Wat begint met vernedering gaat over in scheldbuien en eindigt in bedreigingen. Ik zou mijn kinderen hiervan onthouden, ik moet actie ondernemen om vrij te zijn, met de normen en waarden waaraan ik me vastklamp.

Hoe opgelucht kan je zijn? Hoe heerlijk is het wel niet om samen te skaten, te fietsen of creatief bezig te zijn met jouw supermama. Hoe gezellig is het om af te spreken met neefjes en nichtjes, om samen te kunnen lachen om je kennis verder te ontplooien en alle vragen te mogen stellen. Iedereen om mij heen zei het: “Jij bent nou echt een supermama!” Afgelopen jaar, kiest mijn zoon ervoor, per direct te verhuizen naar zijn vader. Hij zou de middelbare school in een andere gemeente gaan doen bij papa, niet bij supermama. Supermama wenst hem een zeer voorspoedige middelbare school toe en veegt een traantje weg.