Hier kan geen tablet tegenop

Ik loop het water in. Er zwemt verder niemand. Het is koud, ik denk aan de Noordzee, Hoek van Holland, het strand. Voel ogen in mijn rug branden, dus ik zet door, neem een halfslachtige duik en ga kopje onder. Mijn hart bonkt. Als een bezetene zwem ik heen en weer. Als ik even ga staan, zak ik weg in modderige drab. Dit doet me denken aan De Brielse Maas, waarin ik vroeger zwom met mijn broer en vader. Twee fijne jeugdherinneringen dringen zich zomaar aan me op.

Eindelijk ben ik er doorheen. Zoon waagt het om te zwemmen. Hij hijgt, kijkt verschrikt. Ik pak zijn hand, hij klampt zich aan me vast. Even gaan we samen kopje onder. Als ik boven kom roep ik dat hij niet op mijn hoofd moet hangen, want dan zinken we samen. We lachen hard van de zenuwen. Je kunt hier staan hoor, wijs ik hem. Snel rent hij het water uit.

Ik zwem door, geniet van het uitzicht. Wandelaars, gekleed in lange broek en jas, kijken even opzij naar de aansteller in het water, met haar streepjesbikini. Ik voel de waterplanten om mijn kuiten kriebelen. Op een paar meter afstand zwemt een zwaan met jongen. In de verte zie ik een surfer. Hij glijdt snoeihard door het water, trekt een streep over het meer. Links liggen langs een reepje land, een stuk of acht kleine motorboten met fris getinte dekzeilen naast elkaar, als een stel kleuters op een rijtje, met gekleurde jassen aan.

Zoon heeft zich begraven in het zand, spoelt zichzelf dapper af in het meer. We wikkelen ons in grote badhanddoeken, binnen vijf stappen staan we bij het huisje. Enkele minuten later zitten we aangekleed op het terras, te genieten van de zon, die zich af en toe laat zien.

Na het eten halen we een ijsje. Zoon blijft achter bij de jongens op het strand. Man en ik wandelen door, we beginnen langs de kustlijn van het meer. Zwijgend kijken we in de verte, het is muisstil.

Als we terugkomen in het huisje, vallen de eerste druppels. Daarna barst het in alle hevigheid los. We doen alle gordijnen open. Met zijn drieën staan we voor het raam en kijken ademloos naar het levendige natuurspektakel in al zijn grijstinten. Hier kan geen tablet tegenop.