Valentijn mag niet!

Valentijnsdag. Je mag het niet leuk vinden want het is cliché, afgezaagd en commercieel. Jij matige minnaar! Ga weg met je chocolaatjes en je hartvormige doos! Die bloemen tellen niet op de veertiende! Ga jezelf in je eentje zitten schamen op de bank met een bak chicken wings! Want hoezo kun je je liefde maar op één dag in het jaar tonen voor iemand?! Natuurlijk kun je je hetzelfde afvragen voor Vaderdag of Moederdag, maar dat is een betoog voor een andere keer…

Vroeger op de basisschool mocht dit gelukkig allemaal nog en was 14 februari een spannende dag. Alle jongens waren in rep en roer. Het maakte eigenlijk niet eens uit of je (al) geïnteresseerd was in meiden of niet. Je kreeg alsnog een zak snoep en een ego boost. Want iemand vond jou leuk! En je verzon, omdat je toch niet wist wie, zelf het gezicht erbij. Je was in de ban van de mysterie van de afzender. Dat was spannend. Je ging in je beperkte brein alle mogelijke opties af en kwam dan, door puur tekort aan mensenkennis, uit bij de verkeerde persoon. Het voelde alsof je Bassie of Adriaan was en de geheimzinnige opdrachtgever je een envelop gaf met een vaag raadsel erin…. naar iemands hart!

Of dan stond je daar te verliezen met knikkeren door één of andere obscure schoolpleinregel (‘Met stoplicht!’, roept Freddie, terwijl hij je knikker wegschopt) en dan kwam één van je vriendjes triomfantelijk naar je toe gelopen. ‘Yo! Ik heb een zak snoep van Marieke man! Zij is echt lekker!’ (Geen idee hebbend wat het concept nou eigenlijk inhoudt).
Terwijl het later toch Ellen bleek te zijn. Wist hij veel.
‘En check dit! Een dikke zak snoep man!’

Een zak snoep. Man, ik zou daar nu nog blij van worden als het voor mijn deur lag. Met zo’n kaartje erbij: ‘I think you’re sweet!’~ Jamin. Of iets dergelijks. Maar nee. We zijn nu volwasse,n dus dat mag niet meer. Geen kalverliefde en een zak snoep, maar een waardevolle relatie en ‘s avonds broccoli. Verstandig doen. En dit keer gok je de afzender van de broccoli meteen, want je hebt meer mensenkennis en een vaste relatie. Dus alles is voorspelbaar geworden.

Stel dat dit voor jou zo voelt. En je zit in een relatie, waarbij dingen eigenlijk redelijk voorspelbaar zijn, stuur jezelf dan dit jaar een kaartje en een zak snoep. En zorg dat je partner het eerst vindt. Maak het weer spannend op die Valentijnsdag!

‘Schat van wie is dit?’
Jij: ‘Nou, haha. Niet van jou, want wij doen nooit aan dat commerciële gedoe toch?’