#Iloveme

Op de veertiende dag van februari staat de wereld in het teken van de liefde. Hoewel het een goedlopende marketingstunt is voor winkels en restaurants, voel je je toch een beetje alleen wanneer je niemand hebt op romantisch vlak om deze dag mee te delen.

Ik ben nu een aantal jaar vrijgezel. Mijn laatste relatie verliep soepel en hierdoor heb ik nooit het idee gehad dat daten ingewikkeld kan zijn. Vloeiend liep alles in elkaar over: van verliefd zijn naar samenwonen en praten over de toekomst. Maar uiteindelijk kwam hier een einde aan en scheidden onze wegen.

Na een aantal weken van zelfmedelijden begon ik mijn nieuwe situatie te accepteren en binnen korte tijd swipete ik mijn duimen moe. Ik had altijd een fascinatie gehad voor de app Tinder en nu kon ik het allemaal zelf beleven. Scharrels, onenightstands, op zoek naar nieuwe liefde, eigenlijk was ik overal wel voor in en een nieuwe wereld ging voor me open. Vooral mijn vrienden moedigden mij in het begin veel aan. Het ontdekken van de ‘single wereld’ zou volgens hen tot zelfontplooiing leiden waardoor ik in een volgende relatie beter en steviger in mijn schoenen zou staan.

Inmiddels ben ik echter op een punt dat ik niet meer in de liefde geloof zoals ik eerder deed. Ik heb gedate en ik voel me er niet beter door, zoals mijn vrienden deden vermoeden. Integendeel, ik ben erachter gekomen hoe online daten is. In dit digitale tijdperk is niet alleen communicatie, maar ook liefde online geworden. Via onze telefoon spreken we urenlang met vreemden over het echte leven, terwijl we dit waarschijnlijk nooit met hen zullen delen. Hooguit voor een nacht.

Ik weet nog dat ik laatst aan het fietsen was, toen ik mijn telefoon hoorde. ‘Wellicht is het die leuke gast van Tinder’, dacht ik en mijn hart maakte een sprongetje. Ik voelde teleurstelling toen het een vriendin bleek, die mij vroeg af te spreken. Wat is dat voor onzin?

We zouden meer moeten genieten van ons dagelijkse leven door om ons heen te kijken als we bijvoorbeeld fietsen, door met onze vrienden af te spreken en vooral door de tijd die we in bepaalde apps steken juist aan onszelf besteden. Je hebt niemand nodig om liefde te kennen, zelfs niet op Valentijnsdag. We leven in een digitale wereld en daten is normaler dan ooit geworden. Echter, we durven niet echt verliefd te worden en samen een toekomst op te bouwen. Ook offline swipen we iedereen per direct weg. Laten we daarom eerst de liefde aan onszelf schenken.

Bij deze, ik hou van mezelf.