Doe maar uit!

Ik open de deur en smijt mijn bh in de slaapkamer.

Een moment waar ik me al uren op heb verheugd.

Vervolgens trek ik mijn intens zachte joggingbroek aan, haal het elastiekje uit mijn haar en gooi snel mijn lenzen in het daarvoor bestemde bakje. Zo, nu ben ik eindelijk verlost van alle knellende factoren.

Binnen no- time weet ik mijn vrouwelijkheid om te toveren naar tja…Hoe zal ik het zeggen? Opperhoofd van ‘Huize Tokkie’.

Zonder schaamte overigens!

Al lieg ik dan toch een beetje, want onverwacht bezoek zou me nu toch een wat onzeker gevoel geven.

Wat zal manlief zich weer thuisvoelen als hij mij straks aantreft na een dag hard werken. Dan sta je toch te glunderen als vent?! Je vrouw met twee verschillende huissokken en een joggingpak op de bank.

Dan weet je toch maar weer waar ooit die paringsdans goed voor was. Gelukkig rook ik niet!

Mijn kinderen komen 5 min na mijn verkleedpartij ook de trap af denderen. Een unicorn en vleermuis ploffen naast mij neer. Lekker die aaibare kleuters in onesies.

Die heb ik ooit ook in mijn maat geprobeerd! Ik kon het zachte konijnenpak niet weerstaan.

Tim dacht daar anders over.

Het aaien over mijn zachte witte staartje zat er niet in! Ik werd nog net niet in stukjes gehakt voor een verse wildstoofpot.
De volgende dag het pak toch maar teruggebracht. Plassen was sowieso niet echt een succes. Voordat de eerste druppel de pot kon bereiken was het al bevroren.

Eerlijk gezegd zag ik er ook minder schattig uit voor de spiegel dan ik me had voorgesteld toen ik het pak in de winkel zag hangen.

Geen onesie meer voor mij!

Dochterlief twijfelt na enige minuten ook. Zuchtend loopt ze weer neer boven en komt even later terug in haar heerlijke wafel pyjama.

Ik vraag haar niks, maar denk hetzelfde toiletgevoel als haar moeder.

Al met al zijn het soms die dingen die zorgen voor ontspanning en geluk. Want als mijn man de deur binnenstapt en zijn gezin zo ziet, glimlacht hij en en kijkt ons aan.

De kinderen kijken naar zijn knellende broek en roepen in koor:

“Doe maar uit pap!”