het einde van jij in mijn dooie tuin.

Ja staat nog steeds in mijn tuin.
En met je 4 bloemen aan je zijde te staren naar mij.
Ook al was je al lang weg gevaren met mijn bootje.
Wat eigenlijk een opblaasbootje van jouw was.

En terwijl ik helemaal geen opblaasbootje heb.
Vergaan tijdens de Titanic die mijn tuin door voerde.
Wat eigenlijk mijn radio was die links begon en rechts eindigde.
Waar geen Celine Dion op te horen was om dat die stuk was.
Maar wel muziek uit speelde wat klanken afgaf aan de buitenwereld.

Ik zit nog steeds op een stoel wat een bank moet voorstellen.
Te staren naar mijn dooie tuin.
Wat nog niet overkomt bij de rest van de mensen.
Dat er alleen maar dooie plantjes te zien zijn in mijn tuin.
Terwijl ik de enige op de aarde ben.

En jij dan die eigenlijk er ook niet was anders dan wel.
Ik wil het redden ook kost het mij een kub zand wat er niet is.
Ik bestrooi het met een kapotte gieter van de onderkant.
Die droger is dan de tuin zelf.

Maar waar wel nat water uitkomt stromen als een beek.
Die wel naast mijn tuin stroomt een natte beek.
Waar mijn opblaasboot ook langs voerde.
Maar eigenlijk ook niet om dat er geen beek is.

Het nog steeds redden van mijn dooie tuin.
Een lege tuin met een hoopje zand en ik.