French will be friends?
Ik vraag u af of u dat ook heeft. Dat je je afvraagt waarom KLM van alle huwbare partners, uitgerekend voor Air France heeft gekozen. Als er 2 volkeren zijn die elkaar slecht verstaan, dan zijn het Hollanders en Fransen wel. En dat blijkt nu uit dat vechthuwelijk tussen die twee.
Denkend aan Frankrijk was ik eveneens (in weerwil van Hendrik Marsman, maar ik was dan ook in Holland), toen een brief van de gemeente Amsterdam arriveerde. Mijn kenteken was gefotografeerd bij het Rokin, op een tijdstip dat er aan de weg werd gewerkt en de strafschop daarvoor was 95 euro. Het verbaasde me niets, want alle pleinen en asfalt liggen daar elke zomer open. Echter, de mildheid van het schrijven trof me. Omdat ik er met een waarschuwing van af kwam. Dan denk je al gauw aan de maand na de vakantie in de Languedoc, waarin je de ene boete na de andere prent thuis krijgt voor begane misdaden in Nîmes en Perpignan. Dus dat is wat ze bedoelen met het je toegewenste ‘Bonne Vacances!‘, denk je dan gemelijk, naast de stapel parkeerbonnen en snelheidsboetes. Niks soebatten maar meteen keiharde Franse euri voldoen.
Wat is dat toch dat we Frankrijk mooi vinden, maar het jammer vinden dat er zoveel Fransen wonen? Is het hun neiging tot xenofobie? De nonchalance die ze hebben en het stuitende chauvinisme? Het zijn niet voor niets die Franse woorden die een eigenschap zo raak neerzetten. Of de inefficiëntie, het geknutsel en houtje-touwtje werk en doorgeslagen medezeggenschap? De overtuiging dat ze zo verlicht zijn dat zelfs God, nadat ie de wereld had geschapen besloot om er zelf dan ook maar een tijdje te leven. En waarom storen Hollanders zich er zo aan?
De verklaring simpel is. Want qua eigengereidheid doen wij niet voor ze onder. En deze karaktertrek is zo DNA doorregen dat ie bepalend is. Opposites attract, zeggen de Britten. En dus is het logisch dat het Franse egalité ons dus doet afstoten. We delen teveel gelijke en libertijnse wensen om tot een fijne broederschap te komen.
Prima, kan allemaal en dus toch met vakantie aldaar en om Zwarte Zaterdag te vermijden, dan de route du soleil over vliegen. Maar dan moet je dus naar Schiphol (de Fransen zeggen ‘Sjiefol’). En daar heette de (ook inmiddels op de vlucht geslagen…) directeur nota bene Gerlach Cerfontaine. Nou vraag ik je?! Een Hollander met een Duitse voornaam en een Franse achternaam. Daar hebben we het al helemaal niet op, op dat slag mensen. De verfranste slag, zeg maar.
©Cale Columns