Ode aan Frankrijk

Frankrijk is een groot land. Is het niet het chauvinisme dat dit benadrukt, dan zijn het wel de verkeersborden. Geef toe: wanneer zag u in Nederland voor het laatst een bord met "Amsterdam – 530". Dat bedoel ik. Vijfhonderddertig kilometer: dat is van Maastricht naar Groningen, en dan nog 150 kilometer over de zeebodem. In Frankrijk kan het vriezen bij je oom en tante in Lille, terwijl je in Lyon van je stokkie gaat.

Van de pakweg 12 keer dat ik in Frankrijk ben geweest kwam ik zeker 9 keer via Lille binnen. Schrik niet: Lille is niet representatief voor de rest van Frankrijk. Godzijdank niet. Lille is het Luik van Frankrijk; een stad die vooral leuk is vanaf de rondweg. Je moet er niet te lang bij stilstaan.

Nee, Lille is de bittere pil die je even moet slikken, de regen voorafgaand aan een strakblauwe zomerdag – na Lille wordt alles anders.

Even voorbij Lille staat er ineens een gebouw op de snelweg met groene pijlen en rode kruizen. Zodra je hier een kaartje hebt getrokken kan het grote genieten beginnen: asfalt zo glad als een biljartlaken, eindeloze graanvelden, goed onderhouden stopplaatsen… Ja, daar betaal je voor, maar dan heb je ook wat!

Ik geef toe dat de eindeloze graanvelden na een dag rijden wat vermoeien. Gelukkig hebben ze ook nog bergen…

Ik pak als voorbeeld even de route van Toulouse naar Tarbes, die ik afgelopen zomer zelf heb gereden.

De donkere contouren in de verte… Eerst denk je nog aan wolken, ondanks dat het helemaal geen bewolkte dag is. Als Nederlander is het altijd weer even schrikken: hoogteverschil. Geen Zuid-Limburg, maar toppen van drieduizend meter. Soms kaal, soms met eeuwige sneeuw. Vanaf Toulouse rij je er recht op af. Er is geen ontkomen aan. Wie verder naar het zuiden wil zal deze joekels moeten trotseren, dan wel via de kust erlangs moeten steken. De Pyreneeën vormen de trotse achterdeur van Frankrijk.

Dan, tot slot: stokbrood. Of eigenlijk moet ik zeggen: supermarkt. Nergens komt het vakantiegevoel zo goed tot leven als in een Franse supermarkt. Neem je navigatie mee, want dit is geen Albert Heijn XL, maar een Franse supermarkt. Ook ideaal als je verkoeling zoekt – het is er altijd lekker fris. Naast stokbrood, wijn en kaas verkopen ze tal van andere producten zoals kleding en apparatuur. Niet dat je dat nodig hebt natuurlijk, maar ze hebben het. Let wel even op met parkeren op het grote parkeerterrein bij de supermarkt, aangezien er 1 ding is wat Fransen niet kunnen:

Autorijden.