Hypocriet of niet?
We leren kinderen dat ze aardig moeten zijn voor anderen. Dat ze altijd vriendelijk moeten blijven, dat pesten niet oké is, dat je iedereens wensen en meningen moet respecteren en dat ze iedereen in zijn waarde moeten laten. Allemaal belangrijke levenslessen, maar tegelijkertijd geven wij hen niet het juiste voorbeeld.
Als ik naar de nieuwsberichten van Koningsdag kijk, word ik misselijk van sommige reacties.
“Amalia is veel te dik” roepen mensen. “Wat is ze toch een ongezond voorbeeld voor de maatschappij” roepen anderen. Maar het enige ongezonde voorbeeld in de maatschappij komt van die volwassenen zelf. Ironisch genoeg leren veel van die volwassenen hun kinderen dat pesten niet mag, maar trappen vervolgens zelf een 14-jarig meisje compleet de grond in. ‘Vrijheid van meningsuiting’ heet dat…. toch? Hoe hypocriet is dat? Als onze kinderen, neefjes, nichtjes, broertjes en zusjes niet mogen pesten, waarom zouden wij ‘volwassenen’ het in godsnaam dan wel mogen?
We leren ze ook dat ze aardig moeten zijn en dat ze klaar moeten staan voor de mensen om hun heen. We verwachten zelf ook dat onze vrienden er voor ons zijn als wij een probleem hebben. Maar tegelijkertijd wil bijna niemand zelf klaarstaan voor anderen. De boodschap is nog zo mooi, maar ‘actions speak louder than words’ en dat vergeten we nog wel eens. Hoe kun je verwachten dat de volgende generatie het goede voorbeeld volgt, als er geen goed voorbeeld is?
We willen allemaal gelukkig zijn, maar lijken een ander het geluk niet meer te gunnen. Als ik naar de Facebook comments kijk dan raak ik al snel geïrriteerd. Waylon en Bibi krijgen een kind en meteen stromen de comments binnen vol negativiteit. “Ik ben ook zwanger, waarom zijn zij zo belangrijk?” Natuurlijk is het onwijs interessant dat jij een kind krijgt Jacqueline, maar er zit nou eenmaal meer nieuwswaarde aan Waylon dan aan jou. Neemt niet weg dat het krijgen van een kind iets moois is en dat iedereen dat geluk verdient. Gun anderen ook eens wat en de mooie dingen komen vanzelf naar je toe.
We hebben zelf hoge verwachtingen bij mensen, maar misschien moeten we eerst hogere verwachtingen bij onszelf hebben. De volgende keer dat je iets naars wil zeggen, slik de opmerking in en geef het goede voorbeeld. En onthoud altijd: als je niets aardigs te zeggen hebt, zeg dan maar gewoon helemaal niets.