Lezerscolumn: Krakers in de Rudolf Dieselstraat

Iedere werkdag schrijft een lezer van Metro een column over wat hem of haar bezighoudt: Han Maas

Op het Amstelstation in Amsterdam stappen we uit bus D. Met de lucht van cacaofabriek Blooker in onze neuzen lopen mijn moeder, zusje en ik naar de Rudolf Dieselstraat waar mijn oma woont. Het is mijn beurt om aan de ouderwetse deurbel te draaien.

Eigenlijk zijn het de Rudolf Diesel ‘straatjes’: een aantal parallel aan elkaar. Kille, kleine woningen. Geen douche maar een lavet waarin we ons overigens best vermaken. Geen tv, slechts radio: draadomroep. Met een grote knop kun je een paar zenders kiezen. Om kolen voor de kachel te scheppen, moet mijn oma helemaal naar het volgende straatje, omdat daar – heel onlogisch – de deur van haar schuurtje is.

Jaren later zit ik pal naast de Rudolf Dieselstraat op school. Een strenge school waar je al straf krijgt als je een trap op loopt die alleen bedoeld is voor ‘dalend verkeer’.

In de pauze loop ik vaak langs mijn oma’s oude woning. Zij woont inmiddels bij ons in; de zware kolen kon zij niet meer zo ver sjouwen en ze werd ziek door de koude daar. De draaibel is er nog steeds, evenals het melkboertje om de hoek waar ik een half litertje melk koop. Soms een ijsje.

Vandaag zie ik voor mijn oma’s oude woning wiet rokende (uitgeprocedeerde) asielzoekers. De woningen, die na de zomer worden gesloopt, worden massaal door hen binnengevallen. Zelfs als ze bewoond zijn. Zo forceren ze de deur van een woning waar een vrouw onder de douche staat. Mensen durven geen boodschappen te gaan doen omdat ze bang zijn dat er een asielzoeker op hun bank zit als ze thuiskomen. Een man werkt om dezelfde reden al dagen thuis. Sleutels worden uit de handen van medewerkers van de woningcorporatie gegrist.

Politieagenten kijken machteloos toe en schudden zelfs lachend handen met de krakers. De gemeente heeft na een motie van GroenLinks een oproep gedaan aan huiseigenaren om geen aangifte te doen tegen de ‘We are Here’-groep totdat er een nieuw stadsbestuur is. Maar ik neem niet aan dat Jesse Klaver het goedvindt dat er een asielzoeker op zijn bank plaatsneemt als zijn vrouw onder de douche staat.

Het Openbaar Ministerie durft geen beslissing te nemen. De gemeente Amsterdam heeft slechts oog voor het gebied links van het Amstelstation dat aansluit op de skyline van de Amstel, met een nog hogere toren dan de Rembrandttoren, en niet voor de huisvesting van MENSEN in de Rudolf Dieselstraat.