Blunder met de manager

Ooit wel eens het gevoel gehad dat je werd bekeken? Je wist niet of het positief bedoeld was of juist negatief en voelde je er gewoon niet prettig bij. De ogen die je van top tot teen aankijken en zich weer bij je ogen bevinden. de ogen die jou diep in je ogen aankijken niet wetend of die gene China probeert te vinden in je ogen. Die ogen die je het gevoel geven alsof er nog tandpasta van vanochtend op je gezicht zit. Ja! Die ogen bedoel ik!

Op een ochtend zat ik in de metro richting mijn stage. Het zou vandaag mijn eerste stage dag zijn, ik was best zenuwachtig. Ik ben een beetje aan het dagdromen tot dat ik merkte dat ik heel die tijd werd aangekeken door een jonge man die tegenover mij zat. Ik schudde het van mij hoofd af en keek de andere kant op. Terwijl ik naar buiten staarde voelde ik de ogen net lazer stralen, mij aan blijven kijken. Ik voelde me zeer ongemakkelijk maar ik wou het niet te overduidelijk uiten voor het geval ik het verkeerd had begrepen. Op een gegeven moment zag ik hem nog steeds kijken. Ik draai mijn hoofd om en kijk hem aan, dit keer had hij een lach op zijn gezicht. ‘sorry is er iets?’ vroeg ik omdat ik het aanstaren niet meer leuk vond. ‘oh nee er is niks. Ik ko’ antwoorde hij, en wou door praten tot dat ik hem een beetje afsnauwde. ‘wilt u dan alstublieft even de andere kant opkijken want ik voel me niet prettig bij het gevoel dat er iemand mij heel de tijd aan het aankijken is.’ Zei ik. ‘Het spijt me ik bedoelde het niet zo, wat ik ne..’ antwoorde hij en weer snauwde ik hem af. ‘Mooi, wilt u me dan niet zo raar aankijken.’ Zei ik met een rustige stem. De rest van de rit bleef hij heel de tijd naar beneden kijken en hebben we geen word meer gewisseld. We kwamen aan bij de halte waarbij ik uit moest stappen en ik zag dat diezelfde jongeman ook uit moest stappen. Volgde hij mij nou? Ik liep richting mijn stage bedrijf en zag dat de man mij volgde. Hij zei niks maar bleef achter me aan lopen. Ik kwam uiteindelijk aan bij het bedrijf en ging naar binnen. Ik legde mijn spullen neer en ging even naar het toilet. Toen ik terug kwam stelde mijn stagebegeleider me voor aan de manager. ‘dit is de manager, hij kent jou al maar jij hem nog niet denk ik’ zei hij met een lach. Het bleek de jongeman te zijn.