Verzetten heeft geen zin

Er zijn zaken in het leven die je kunt plannen. Afspraken, vergaderingen, avondjes uit, vakanties. Loopt het niet zoals gepland, dan moet je de afspraak verzetten. Je wilt eigenlijk niet, maar je weet: verzetten heeft geen zin.

Er zijn ook zaken die je niet kunt plannen. Die overkomen je. Zoals verliefd worden. Als je dat overkomt, weet je: verzetten heeft geen zin.

In het laatste weekend van maart mogen we weer gaan verzetten. Ik heb geen zin, maar goed, vooruit dan maar, een uurtje dan. We pretenderen dat het weer een uur langer licht is; in het Engels spreken ze immers van “daylight saving time”. Tegelijkertijd wordt het in de ochtend een uur later licht. Maar daar denken we liever niet aan. Opstaan geeft al zo’n drama en de gedachte aan een donker huis maakt het allemaal erger. Op die bewuste zondag volgt dan het halfjaarlijkse ritueel van klokken verzetten. De digitale klokken werken mee, maar ik voel hoe de wijzers van de analoge klokken zich verzetten tegen de vooruitgang. Als de dag vordert, stel ik vast dat ik een uur later dan gebruikelijk lunch en dineer. Mijn inwendige klok kan ik niet verzetten. Ik heb het geprobeerd, maar het heeft geen zin. Ik eindig de dag met de vraag hoeveel daylight ik vandaag nou werkelijk gesaved heb.

De volgende dag schrik ik wakker. Reis-, werk- en winkeltijden kennen geen zomer- en wintertijd. Geplande afspraken ook niet. De eerste werkdag na het verzet ben ik van slag. Trek het je niet aan Oscar, doe alsof een jetlag je toelacht. Maar ik kan er niet om lachen. Ik zit te laggen. Ik loop voor mijn gevoel een uur achter en kan 7 maanden wachten voordat ik weer terug mag.

Ik lees de achtergronden. Iets over minder kaarsen aansteken. De oliecrisis als directe aanleiding om energie te besparen. Maar voor mijn gevoel kost dat halfjaarlijkse door de war schoppen van mijn bioritme me meer energie dan dat het me oplevert. En als ik mijn kennissenkring zo observeer, ben ik niet de enige die met dit probleem zit.

Je kunt de klok wel verzetten, maar de tijd niet. Welbeschouwd heeft al dat verzetten van klokken dus geen zin. Tweemaal per jaar probeer ik dat de medemens duidelijk te maken. Maar er is geen enkele instantie in ons land die er ook maar over piekert zomer- en wintertijd af te schaffen. Ik heb er nu weer een column aan gewijd, maar zo langzamerhand krijg ik het idee: verzetten heeft geen zin meer.

Misschien moet ik maar eens een kaarsje aansteken…