Media medeschuldig ‘aan falen’ integratiebeleid’
Laatst was er weer zo’n item in Nieuwsuur over dat de integratie mislukt was, want … en dan komen er weer van die flut redenen. Aangedragen werd dat docenten geen les meer durfden te geven over bepaalde zaken als homoseksualiteit, Holocaust en de situatie in het Midden-Oosten. Wat er niet bij gezegd werd dat de media en de populistische politici mede schuldig aan zijn.
Laat ik eerst zeggen, dat ik van mening ben dat het integratiebeleid niet is mislukt, ik heb hier eerder over geschreven: in eerste instantie hoe ik van dichtbij meemaakte hoe het integratiebeleid lokaal werkte: mensen die naar school moesten en daar uitleg kregen over hoe men een uitkering moest aanvragen, welk loket ze moesten hebben en ga zo maar verder. Tegenwoordig moeten de mensen die hier komen, zelf van alles regelen zonder enige hulp. Je zou er maar eens voor staan, zonder dat je nog de taal spreekt en de keiharde opdracht krijgt zo snel mogelijk te integreren. Pure minachting voor de mensen die hier naar toe komen.
Uit eigen ervaring kan ik u melden dat ik op school nooit enige uitleg over homoseksualiteit, Holocaust of het Midden Oosten heb gekregen. Maar wat kan een kind met dit soort zaken? Niets toch. Maar wat mij het meest irriteerde was de opmerking dat toen een meisje van 5 de opmerking “Dood aan de joden” maakte, de docent niet wist wat te doen. En dat is een schande, want de docent had in gesprek moeten gaan, waarom het kind dat zegt. En hier zit meteen het probleem dat aangewakkerd wordt door de media, die maar niets zeggen over de inhumane en laffe aanvallen van het zionistische regime in Tel Aviv op de Palestijnen. Geen woord in de media als er weer een Palestijnse jongere op straat wordt geëxecuteerd, wanneer land wordt gestolen door het illegale nederzettingenbeleid van dat regime en ga zo maar verder. Neen, alles wat de Palestijnen doen is fout en alles wat de zionisten doen wordt met de mantel der liefde bedekt. En zo een klein meisje prikt daar meteen doorheen. De fout ligt niet bij het kind, maar bij de docent, school, politici en de media met het brengen van nieuws van een kant.
Integreren? Het wordt tijd dat de docent luistert naar het kind, wat die zegt. En niet elke ochtend de kinderen binnen laat komen, verplicht de docent een hand laat geven en zeggen goedemorgen. Dat was vroeger ook nooit beleid.