Palestijnen voor de tweede keer genaaid

Afgelopen weekend was een groep van 70 landen en organisaties in een rijke omgeving in de lichtstad Parijs “vriendelijk aan het keuvelen als een roedel oude wijven” over de veiligheid van het Palestijnse volk. Maar wie aan de breed opgediende dis ontbraken waren de Palestijnen, zelfs de ‘controleur van de bezetters’, president Abbas, mocht niet aanzitten.

In de tijd na de Tweede Wereldoorlog werd het land van de Palestijnen verdeeld door een ongeveer gelijke groep in een ongeveer zelfde opstelling, maar de Palestijnse bevolking had geen ene moer in te brengen. Niets, toen niet en nu wederom niet. Het is elke keer dat er gesproken wordt over de Palestijnen maar niet met de Palestijnen.
Waarom hebben die boterhoofden in de wereld nu eindelijk eens door dat een oplossing kan komen, indien de Palestijnen hierbij aanwezig zijn en mee mogen praten. En hiermee bedoel ik dan de Palestijnen ook van Gaza, niet alleen die van Ramallah.

In een poll gehouden laatst december door Palestinian Center for Policy and Survey Research in de bezette gebieden van de Westbank en Gaza liet tweederde van de ondervraagde Palestijnen weten dat ze een twee statenoplossing praktisch niet meer zien zitten, gezien het nederzettingenbeleid.
Nu kan dit twee dingen betekenen: of ze geloven niet meer in een twee statenoplossing want ze zien de oplossing an sich niet meer zitten of ze geloven er niet meer in omdat het Palestijnse land steeds kleiner wordt door al die illegale nederzettingen waartegen de internationale gemeenschap echt niets wilt doen. Behalve een beetje kakelen voor de bühne …. want dat kan landelijk misschien wat stemmers opleveren bij eventuele verkiezingen.

Want de internationale gemeenschap wil niets doen tegen de illegale nederzettingen en tegen de bezetters en als de Palestijnen door de houding van de internationale gemeenschap land verkiezen, dan is dat toch jammer? Neen, het is gewoon struisvogelpolitiek en onmacht van alle internationale organisaties en landen, die geen poot hebben om op te staan tegen het uitbreidende bezettingsbeleid van het regime in Tel Aviv.

Neen, op de internationale gemeenschap hoeven de Palestijnen momenteel niet te rekenen en na vrijdag al helemaal niet meer als er een nieuw ‘licht’ in het Witte Huis in Washington gaat plaatsnemen.
Het enige wat de Palestijnen kunnen doen is hun werk als verzetsstrijders en hopen dat er internationale hulp komt.